خمسين

η έρημος \ για λίγο \ έμοιασε ….

σου έμοιασε \ και θα γινόμουν
ερημίτης \ αν η μωρία μιας οξιάς
το επέτρεπε


ο Khamsin θ΄ απλώσει
την μπέρτα του \στην Αλεξάνδρεια
για να μπορούν \ δυο αλήτες \
να χορέψουν γυμνοί \
ως αργά το απόγευμα \
μετά


θα αφήσει
την μπλε εξομολόγηση
\\ για μια στιγμή που μ’ αγαπούσες\\
βορά στα νηστικά μάτια
και
τις αναθυμιάσεις του κύμινου \
να καβουρδίσουν επιθυμίες
μετά. . . .