η Κορσική πνίγεται στο
οινόπνευμα
στην πλώρη το φάντασμα
που η τύχη των φλας
σημάδεψε \ανεξίτηλα\
με σκουριά στο τέλος του
οίστρου
~
στην πρύμνη ένα φορτίο
ανεμόμυλων
πλέκει καλάθια τα κλαδιά
της μηλιάς
\\ φιρίκια με μέλι για
την αγάπη μου\\
\\ φλούδες στη λάσπη για
τη δική της \\
~
ο ήλιος παραπαίει στη
Σερβία
τεμαχίζοντας \ με μπαλτά
\ σιτεμένα πλευρά
αναίμακτη σπονδή στην
αλήθεια
που δε βρίσκει πέρασμα
για το καρότσι της
~
Έτσι κυλάν οι μέρες
και στέκονται οι νύχτες
με το ψάθινο να περιμένει
στον καλόγερο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου