κάθε
που οξύνω τα ερείσματά σου
με το
χυμό του λεμονιού
\με την αξίνα της σουπιάς\
νερό
κι αλάτι εκπληρώνουν
την
προφητεία που μας θέλει
με
τους αδένες πρησμένους
απ’
τις ρητίνες
να
κυματίζουμε βαμβάκια και λινά
μέχρι
ο ηλεκτρισμός των αγαλμάτων
\\ στο Λάτιο κι αλλού \\
να
εγείρει τρι-κυμίες στη σεχ-τα
του
αναγραμματισμού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου