ραστ αμετροέπεια
για ψώνια στους Λειψούς
τ’ απομεσήμερα
η απουσία θολώνει στο φως
κι ο λαβύρινθος
της καμένης καραμέλας
κρύβει την ηχώ
των αναστεναγμών
ο δρόμος με τις μέντες
\\ που η αψίδα
κλειδώνει στην ασάφεια
της αναμονής \\
καταλήγει στη σαύρα
της επικούρειας ανέμης
μείνε λίγο ακόμα στη ράχη \
αλλιώς \στη σχετικότητα
της ακινησίας μου\ θα βλέπω
το Στρατό των Ιώνων
να χάνεται στη γαλαζωπή σκόνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου