Ο\14

Ο\14
κόβω με μετάξι όπως αρμόζει στα παιδιά το λαιμό με τα δυο κεφάλια που δεν έχουν μιλήσει εδώ και χρόνια μεταξύ τους Η έγνοια μου είναι τα παιδιά κι αυτή είναι η μόνη γραμμή που επιτρέπω να οριοθετεί την παράδοσή μου στα αιτήματα της ζωής που οσονούπω θα τιχθεί απ’ τη γαστέρα του ονείρου

Θα ξημερώσει σε λίγο Χθες βράδυ άλλαξε η ώρα Οι εφιάλτες τυπολάτρες δε μου χαρίστηκαν ούτε δευτερόλεπτο

--------------------------------------

Ο\14α
Στα κούφια μου τακούνια ηρωισμοί ως τα μπούνια - (κλικ για μουσική υπόκρουση)

Μάταιοι Αφού η συγκυρία γέμισε το πλάνο με γραμμές και κουκκίδες Επιμένω ωστόσο πίσω απ’ την πατίνα του χρόνου ακόμα να διακρίνω την πρώτη προβολή την πρεμιέρα με τα ακριβά χαλιά τους επισήμους και τους μπουφέδες με τα ανατολίτικα Το σελιλόιντ κρατά τις μνήμες για πάντα κι ίσως οι αδελφοί Μανιάκη να φιλμογραφούσαν την ερωποιία μας έναν αιώνα αργότερα

--------------------------------------

Ο\14β

Η τελευταία Κυριακή του Οκτώβρη με βρίσκει να ψαρεύω ψαράδες στ’ ανοιχτά του Παγασητικού Μιλώ μια γλώσσα ακατάληπτη κι από μένα Δεν ξέρω τι σκέφτομαι καν Δεν θέλω να σκέφτομαι Πονάει κάθε που αλλάζει ο καιρός η σκέψη Αφήνομαι στο ρεύμα που ίσως με φτάσει στην Αλόννησο