Ο\17 (στο κατώφλι του 5ου σταδίου)

με ασήμι η τσιγγάνα ξεμπλέκει το κουβάρι στην παλάμη

πότε λινάρι πότε μαλλί πότε βαμβάκι και πολυεστέρας

και μετάξι \ τρεις κλωστές στην άκρη

\\η αύρα του Θησέα στη στοά της τυφλόμυγας\\

με πριβέ φλέβες στο κυκλικό δρομολόγιο

του αείπνευστου

-

ο χωρόνος γεμίζει κουλουράκια κι η αφήγηση παλινδρομεί

απ’ τη μήτρα στο χώμα και πίσω \ τραβάει τις κουρτίνες

ανοίγει τους τόμους με τις εγκάρσιες τομές της περιουσίας

\\ σε ποια αίθουσα θα τελεσιδικήσει

η επιλεκτική αποδοχή κληρονομιάς; \\

η κρίση του δικαστή κι η κρησάρα

που σβουρίζει σε ερυθρόμορφους υποθαλάμους

σε διακρότημα για γερούς δέκτες

-

έπειτα ψαχουλεύει το ταγάρι με τα μυστικά

κάτι κοπανάει κάτι τρίβει κάτι αναδεύει

στο τέλος χύνει το μαντζούνι στη γη και φτύνει

γυρίζει την πλάτη και απομακρύνεται

σε απόσταση τριών σταδίων και μισού

μισό τσιγάρο δρόμος απομένει.

_____________________________________