εμένα(νε)
δε μου χρειάζεται κανένα άλλοθι. η γλυκόπικρη σφοδρότητα του περγαμόντου
σμπαραλιάζει κάθε σκέψη να αντιταχθώ ως επιχειρηματίας. είμαι ό,τι είμαι κι
έκανα όσα έκανα γι αυτόν ακριβώς το λόγο. έξι μήνες στη Μωρικία άρκεσαν για να
το ξέρω. κι όχι μόνο. έφτασαν για να ξέρω πως μπορώ -επειδή το θέλω- να μην τα
ξανακάνω. «δεν έχω να σου δώσω παλάτια και λεφτά». πένης, αβγάτεψα μόνο την
αντιύλη που κληρονόμησα από γενιές τίμιων ανθρώπων πίσω μου. καθάρισα το
παρμπρίζ με ιδρώτα και τούφες απ’ τα μαλλιά μου κι είμαι έτοιμος για την μεγάλη
βόλτα. η θέση δίπλα μου είναι δική σου. θα έρθεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου