από
σπασμένες ώρες
στην
πλατεία \ στο δρόμο
στη
γέφυρα του ηλεκτρικού
φτιάχνουμε
μαζί μια ζώνη
[εσύ περιστέρι\
κι εγώ τριαξονικό
σε φολίδες οδοδείκτες
για τους μεσημβρινούς
που μας ενώνουν]
με
κομμάτια τιτανίου
αμετάβλητα
στις συνθήκες
των
φεγγαριών του Κρόνου
 |
| Salvador Dali-ka |
 |
| κοντράστ |
 |
| λιμοντσέλο |
12 σχόλια:
δεν υπαρχει πιο ομορφο απ το να κυλαει η ζωη οπως εσυ θελεις..
ειτε μεχρι τον κρονο..ειτε μεχρι την σεληνη...
Χρειάζεται τόση φαντασία αυτό το παιχνίδι για να διατηρήσει την ομορφιά του...
υ.γ.: Ο Νταλί ΔΕΝ ήταν ελαιοχρωματιστής!!!!
όχι Εύη, δεν υπάρχει.-
Μ,
σκέφτομαι…
πως χρειάζεται άλλη τόση πραγματικότητα (αυτό το παιχνίδι)
για να την πολλαπλασιάσει (την ομορφιά του)
υγ. το ότι δούλευε και με νερομπογιές
ΔΕΝ αναιρεί τη βασική επιλογή των λαδιών !!!
;-)
Έχω μια απορία: (προσέχεις? δεν θέλω να με ρωτάς μετά τι είπα και να χρειαστει να επαναλαμβάνω τα ίδια και τα ίδια)
Αυτό λειτουργεί και αντίστροφα? Εξηγώ: αν η πραγματικότητα του παιχνιδιού πολλαπλασιάζει την ομορφιά του, τότε ο πολλαπλασιασμός της ομορφιάς κάνει πιο παιχνιδιάρικη την πραγματικότητα?
υ.γ: την έχουμε ξανακάνει αυτή τη συζήτηση νομίζω...
Μ,
σκέφτομαι… (με βάζεις μέσα σε 24 ώρες να το κάνω 2η φορά, κι αυτό είναι ατομικό ρεκόρ!)
…πως στη συζητούμενη αλληλουχία δεν υπάρχουν αντιστρόφως ανάλογες σχέσεις.
Εξηγούμαι (ίνα μη παρεξηγούμαι , καίτοι δεν παρεξηγούμαι γενικώς):
Η πραγμάτωση (η μεταφορά δηλ. από το χώρο του φανταστικού, της φαντασίας
ή της φαντασίωσης στην πραγματικότητα) πολλαπλασιάζει την ομορφιά του παιχνιδιού.
Εφόσον όμως το παιχνίδι αποτελεί μέρος της πραγματικότητας πια
το σίγουρο αποτέλεσμα (με τη μεταβατική τρόπον τινά ιδιότητα) είναι να
αυξάνεται (έστω κι αν όχι πολλαπλασιαστικά, αλλά αθροιστικά μάλλον)
η ομορφιά της πραγματικότητας, αφού στην όποια ομορφιά της προστίθεται
κι η ομορφιά του (συγκεκριμένου κάθε φορά) παιχνιδιού.
Ως εδώ είναι , ας πούμε, τα σίγουρα και εύκολα. Πάμε παρακάτω , στο ερώτημά σου…
Η απάντηση μπορεί να είναι εξίσου σωστή αν πούμε «ναι» ή αν πούμε «όχι».
Κι αυτό δεν είναι παράδοξο αλλά κυρίως θέμα ορισμού , ή όπως λες κι εσύ θέμα οπτικής.
Δηλαδή το πραγματικό ερώτημα που θέτεις είναι:
Η φαντασία είναι τμήμα της πραγματικότητας;
Αν σε αυτή την ερώτηση απαντήσουμε «ναι» τότε στο ερώτημα του τελευταίου σχολίου
σου η απάντηση είναι «όχι». Αν απαντήσουμε «όχι» τότε η απάντηση στο ερώτημα του
σχολίου σου είναι «ναι».
Εξηγούμαι (once again):
Αν η φαντασία είναι τμήμα της πραγματικότητας (το «ναι») τότε η πραγματικότητα
είναι εξίσου παιχνιδιάρικη είτε το παιχνίδι είναι στη φαντασία είτε στην κυρίως ειπείν
πραγματικότητα (το «όχι»)
Αν η φαντασία ΟΜΩΣ ΔΕΝ είναι τμήμα της πραγματικότητας (το «όχι») τότε κατά
την πραγμάτωση του παιχνιδιού (κι ανεξάρτητα από την ομορφιά του και τον πολλαπλασιασμό της)
στην πραγματικότητα αθροίζεται κι ένα παιχνίδι οπότε γίνεται ΠΙΟ παιχνιδιάρικη (το «ναι»)
είναι η φαντασία (το φανταστικό, η φαντασίωση ή ακόμα η έμπνευση κτλ.)
μέρος της πραγματικότητας; Εγώ, για μένα, λέω πως είναι αλλά ακριβώς επειδή
είναι θέμα υποκειμενικού ορισμού , προσωπικής οπτικής ή κοσμοθεωρίας, κάποιος
άλλος μπορεί εξίσου αυθεντικά να πει πως δεν είναι.
ωστόσο, ένα ωραίο θέμα που ενυπάρχει στο ερώτημά σου, είναι αν
γενικώς η ομορφιά κάνει πιο παιχνιδιάρική (πιο ενδιαφέρουσα) την
πραγματικότητα. Δύσκολο θέμα… (πρέπει κανείς να συγκεκριμενοποιήσει
το τι είναι όμορφο και τι ενδιαφέρον και να διερευνήσει τις σχέσεις τους).
Μπορούμε να το συζητήσουμε εν ευθέτω χρόνω…τώρα είναι αδύνατο
καθότι θα απαιτούσε από μέρους μου να σκεφτώ και 3η φορά εντός 24ώρου
πράγμα που ξεπερνάει και την πιο παιχνιδιάρικη φαντασία !
καλησπέρα !
Τρέμω στην ιδέα να σε βάλω να σκεφτείς για τρίτη φορά. Υπόσχομαι να μην το κάνω ποτέ. Σκέφτηκα ωστόσο πάρα πολύ όλα τα θέματα που ανέπτυξες, η απάντησή μου είναι κοινή για όλα, (ελπίζω να είναι και ξεκάθαρη), και είναι η εξής: Εεεε??????
υ.γ.: θα μπορούσες να απαντήσεις με ένα "ίσως" ή "εξαρτάται" :-)
Καλό Σ/Κ!
χαχαχαχαχα..
συγχωρεστε μεεεεεεεε..
το ξερω πως θα το κανετε..
ειτε πραγματικοτητα ειτε φαντασια..
ειτε ζωη ή όχι
σε ολα και με ολα μπορει να υπαρξει διασκεδαση...
αν και οταν θελουμε ολα τα μπορουμε..
τα υπολοιπα δικαιολογιες..
καλο βραδυ αγαπημενοι μου φιλοι..
O Κρόνος εκτός από φεγγάρια έχει και πολλούς δακτυλίους! Άγνωστο γιατί!
Υ.Γ. Υπάρχουν πολλοί αποτυχημένοι φίλε μου, δεν είσαι μόνος σου (ευτυχώς ή δυστυχώς)
Καλό απόγευμα!!!
περήφανη φίλη μου,
άγνωστο για τους άλλους…
σε παραπέμπω σε σχετικό φωτορεπορτάζ
που αποδεικνύει ότι οι δακτύλιοι ήταν απλώς σημάδια
για το που θα τοποθετηθεί ο πλανήτης…
εδώ:
http://staseis.wordpress.com/2010/02/25/%CE%B5%CE%B3%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%83-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CF%83-%CE%BA%CE%BB%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%83-%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CE%AD/
(προφανώς μετά σταμάτησε η χρηματοδότηση και άφησαν το έργο
στη μέση : με τους δακτύλιους\σημάδια)
Όμορφο βράδυ να ‘χεις !!!
υγ. ναι, είμαστε σιωπηρή πλειοψηφία, κι εγώ εξέχον στέλεχος
όπως φαίνεται κι από το δεύτερο ντοκουμέντο που παραθέτω…
εδώ:
http://staseis.wordpress.com/2009/02/01/40-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%84%CF%85%CF%87%CE%B9%CE%B5%CF%83/
αλήθεια, γιατί το τάνγκραμ δεν έχει κύκλο;; καλημέρα
έχει κύκλους Ανώνυμε...
άπειρους. Απλώς κάποια τμήματά της περιφέρειάς τους
απλώς εφάπτονται (ή και όχι) στην περιφέρεια του τάνγκραμ,
αλλά δεν αποτελούν τμήμα της (ποτέ) δυο διαδοχικά
σημεία της.
καλησπέρα !
Δημοσίευση σχολίου