…σε σένα γνέφω
με το καρό πουκάμισο
και τα σηκωμένα μανίκια
που κάθεσαι απέναντι
κλειδώνοντας στο σκόπευτρο
στιγμές
όπως χαϊδεύουν τα βλέφαρα
τις ώρες που δραπετεύεις
απ’ τις σελίδες του filofax
και τις αρπάγες της περίσσιας
μελάνης στα σεντόνια σου
[θα άλλαζα πρόσημο
για μια εκπυρσοκρότηση
αλλά πια τα φιλμ φιλμ
δεν επωάζονται
στις παραλίες
της Ζάκυνθος]
 |
| Αράχνη Αλέξανδρος Ανδρουλάκης |
22 σχόλια:
Φορούσε εκείνο το καρώ πουκάμισο. Και τον κοιτούσε πίσω απ' τη διόπτρα με τις σκέψεις της να στοιβάζουν την νερένια αύρα τους κάτω από τις πόρτες και τα παράθυρα της λίγο πριν κλείσει τα βλέφαρα. Αυτές την φροντίζουν τα βράδια και τα πρωινά, χτενίζοντας τις στραβές πτυχώσεις στα σεντόνια της.
ψιτ, καλό μήνα Κωνσταντίνε!
"κλειδώνοντας στο σκόπευτρο
στιγμές"..
μα παντα καθυστερημενη καθυστερημενα να διαβαζω τα κειμενα σου..:)
καλημερα....
Εύη Του,
με ιερόσυλη διάθεση :
…για ένα πουκάμισο καρώ και την Ε λένη (εντός του)…
καλημέρα !
Σάμερ,
29 και σήμερα μείνανε
για την "εποχή" σου...
καλό μήνα !
Εύη...
...θα σε μαλώσω...
:)
καλημέρα !
νομιζω πως θα επρεπε..:)
με μια πιο πρωινη ματια..
θα ελεγα "ψιτ" σε μενα για να αρχισω να κλειδωνω ακομα πιο πολλες..
οσες περισσοτερες θα ελεγα... στιγμες..
αν και κυλάει ο χρονος..(ο ανυπαρκτος..:) )
παρ ολα αυτα..
θα πλουτιζα την συλλογη μου..
με χαμογελα..:)
με λεξεις..:)
με φωνες..:)
και στο μετεπειτα μαυρο μου.. θα με/φωτιζαν ολα τα παραπανω...
προς το παρον ας τα κρατησω στο σημειωματαριο..:)
καλημερα
καλο μηνα.. δεν ειπαμε..:)
Ωραίο ποίημα και ειδικά τα εντός παρενθέσεως.
Καλημέρα!
Τεν τιπς {!!!}
για επιτευγμένες απόπειρες ξεκλειδώματος των όσων κλείδωσες στο στόχαστρο της Γραφής σου με σφραγισμένο το "κοκοράκι" του Όπλου της Μηχανής σου που αρνιέται να χρησιμοποιήσει τα Ερωτευμένα Φιλμ για άλλο σκοπό εκτός από την εστιασμένη Φωτογραφιση των Παραλίων της ΕσωΔικής σου Ζάκυνθος!........
{ελα μου?......}
;-ΡΡΡΡΡ
Nα μην της γνέφεις καθόλου.
Είναι δικιά μου
χαίρομαι που σου άρεσε «μάντεψε ποια» !
σ’ ευχαριστώ !
Καλησπέρα !
Κάκια,
η διαλεκτική του κλειδαρά ενίοτε περιλαμβάνει
τη στρουκτουραλιστική αντιμετώπιση του τρίπτυχου
πρέκι - κάσα - πόρτα ώστε με παραγωγικό λογισμό
να προσεγγίσει το κέντρο\ απόκεντρο της κλειδαρότρυπας
κι από κει , επαγωγικώς , το κλειδί και τα εργοστάσια
παραγωγής εξωτικών κραμάτων μετάλλου.
Στην ΕσωΔίκη μου , απλώς αφαιρώ την πόρτα…
{σου ‘ρθα ή μπα;………}
;-Ρ
Τα ψηφιακά μέσα έσωσαν αλλά και κατέστρεψαν πολλά πράγματα.
Καλό μήνα!
Σύντεχνε,
...δεν είναι αυτό που νομίζεις.....
:)))
υγ. στην υποκλέπτω επαναστατικώ δικαίω...
Συμφωνούμε Μαρία,
με την υποσημείωση ωστόσο
ότι κι η καταστροφή κάποιες φορές
είναι δημιουργική πράξη
κι εν προκειμένω, τα ψηφιακά μέσα
έκαναν πιο πλουραλιστική την τέχνη.
καλό μήνα !!!
Να αλλάξεις παραλία :-)
Καλημέρα!
To πουκάμισο το καρό τι
μια φορουσα εγώ και μια εσύ
Μ,
όπως λέμε "να περάσω ... απέναντι" ;
;-)
καλησπέρα!
υγ. να πάρω και τα κουβαδάκια μου μαζί;
"καρό τι, καρό τι"
να το τονίζεις αυτό,
καθόσον με τον αυθεντικό στίχο (χρώμα)
κινδυνεύεις να γίνεις στόχος γαλακτοκομικών εσύ
και βουλευτίνα η Σολομαντζάραινα !
Τα κουβαδάκια επιβάλλονται.
Θα ήταν μια παροδική συνεισφορά στη μνήμη αν δεν ήταν ήταν τυχερή να χαίρει το ντοκουμεντάρισμα με το λάγνα απαθές της βλέμμα κλειδωμένο στο κλικ!
Φορτιστικά μάτια.....
Μαρία,
είναι σπονδή μνήμης,
στο λάγνο βλέμμα της.
η φόρτιση είναι
εκ των ων ουκ άνευ...
καλημέρα !
Δημοσίευση σχολίου