Τη νύχτα που σε γνώρισα συνωμοτήσαν τ'αστρα και μου την πήραν την καρδιά την έκλεισαν σε κάστρα.
Mα τα Καστρα..στερνα καταφυγια της αξιοπρεπειας της ανδρείας της βαθιας αγαπης της παραφορης τρέλλας και της καθαγιασμενης αλητειας των ενοικων και άγρυπνων φρουρων τους..
ποτέ δεν κατακτωνται ..γιατι δεν ειναι απλως οχυρά.. Ανοχύρωτη η δυσκολια τους..ανυπερβλητη η αξια τους ακομα και ερειπωμενα εν καιρω..αδουλωτα χλευαζουν το αιωνιο..
http://www.youtube.com/watch?v=GvgfSslqMSQ
http://www.youtube.com/watch?v=rBRQan3R884
Τρυφερη Kαλημερα και πολλααα Χαμογελα σου αφηνω :))
στέκονταν στην άκρη του δρόμου αντίκρυ στις φλόγες και ξεκίνησαν να μιλούν βουβά για το φεγγάρι παιδικό τραγούδι κι ενδιάμεσα κενό μετά αυτός είπε "θέλω" κι αυτή "κι εγώ" κι έγινε πόλη με φώτα-πρωί-βράδυ-ήχοι /βάλθηκαν να ξεχωρίζουν τους πιο απαραίτητους/ σε ταμπέλες, σε πανό με το φιλί βουβά και μόνο μ' αυτό φεύγει ο πόνος βουβά και μόνο μ' αυτό σβήνεται κάθε φωτιά πέρα απ' αυτή μέσα τους /Δε θ' ανοίξουν τη διαθήκη αποφάσισαν πως τα είχαν όλα πια/
Καλό μου Αερικό, τα χαλάσματα των κάστρων είναι εκεί δείχνοντας πως οι εχθροί μπορούν να κάψουν, να λεηλατήσουν , να γκρεμίσουν αλλά δεν μπορούν να ξεθεμελιώσουν πόσο συμφωνούμε !!!
Εύη Του ( ή Της...την πολιτική μου ορθότητα μέσα...) επιβεβαιώνεις περίτρανα αυτό που έγραψα και στην Κάκια - στο fb- ότι συχνά οι αναγνώσεις είναι σπουδαιότερες από το ανάγνωσμα !!!
περήφανη, σκέφτομαι - με αφορμή το σχόλιό σου - πως ως προς αυτό υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων που ασχολούνται με κάστρα: Εκείνοι που τα χτίζουν κι εκείνοι που τα πολιορκούν (έως και τα γκρεμίζουν)
… καθείς εφ' ω ετάχθη…
Καλημέρα !
υγ. οι ενδιάμεσες είναι απλώς η αναγκαία διαδικασία ανάμεσα στις δυο καλύτερες (την πρώτη και την τελευταία) τζούρες ! :-)
ΜΗΝ κάνεις απόπειρα να κάψεις κάτι αν δεν είσαι σίγουρος πως δύνασαι να το αναστηλώσεις πιο Αριστοκρατικό από την Αρχική Μορφή του ακόμη και μετά το .... άνοιγμα της Διαθήκης, είτε σου παραχωρεί το Δικαίωμα της ιδιοκτησίας, είτε όχι...
Ευτυχώς τα άυλα ούτε καίγονται, ούτε κληροδοτουνται!......
Κάκια, υπάρχουν φορές που τα πράγματα, απλώς, συμβαίνουν. Μπορεί δηλαδή να μην είχες την πρόθεση να κάψεις, αλλά ούτε και την πρόθεση να μην κάψεις (Κάστρα εν προκειμένω)
κι όμως, όταν βρεθείς θεατής από μακριά , να εγερθούν (εντός σου) δυο αρχέγονοι αντίπαλοι σε διαλεκτική αντιπαράθεση:
απ΄τη μια το θηρίο που φοβάται τη φωτιά κι απ’ την άλλη ο «Νέρωνας»… (και στη μέση , ο φιλόσοφος \ κέντρο ισορροπίας να ψάχνει τη φύση της)
Καλημέρα !
υγ. δεν είμαι σίγουρος για τα άυλα: σαν πρώτη αντίδραση θα έλεγα πως καμιά φορά καίγονται ή και κληροδοτούνται… (θα το σκεφτώ όμως….;-) )
12 σχόλια:
Τη νύχτα που σε γνώρισα
συνωμοτήσαν τ'αστρα
και μου την πήραν την καρδιά
την έκλεισαν σε κάστρα.
Mα τα Καστρα..στερνα καταφυγια
της αξιοπρεπειας της ανδρείας
της βαθιας αγαπης της παραφορης τρέλλας
και της καθαγιασμενης αλητειας των ενοικων
και άγρυπνων φρουρων τους..
ποτέ δεν κατακτωνται ..γιατι δεν ειναι απλως οχυρά..
Ανοχύρωτη η δυσκολια τους..ανυπερβλητη η αξια τους
ακομα και ερειπωμενα εν καιρω..αδουλωτα
χλευαζουν το αιωνιο..
http://www.youtube.com/watch?v=GvgfSslqMSQ
http://www.youtube.com/watch?v=rBRQan3R884
Τρυφερη Kαλημερα και πολλααα Χαμογελα σου αφηνω :))
παιδι...
μετραει τα αστρα μεσα απ τα καστρα..
να καουν και αυτα..:)) και αυτα στο πυρ..
καλησπερα σας..
στέκονταν στην άκρη του δρόμου
αντίκρυ στις φλόγες
και ξεκίνησαν να μιλούν βουβά για το φεγγάρι
παιδικό τραγούδι κι ενδιάμεσα κενό
μετά αυτός είπε "θέλω" κι αυτή "κι εγώ"
κι έγινε πόλη με φώτα-πρωί-βράδυ-ήχοι
/βάλθηκαν να ξεχωρίζουν τους πιο απαραίτητους/
σε ταμπέλες, σε πανό
με το φιλί
βουβά και μόνο μ' αυτό φεύγει ο πόνος
βουβά και μόνο μ' αυτό σβήνεται κάθε φωτιά πέρα απ' αυτή μέσα τους
/Δε θ' ανοίξουν τη διαθήκη
αποφάσισαν πως τα είχαν όλα πια/
Ένα παιδί μετράει τα κάστρα
και ένας χαζός μετράει τ' άστρα.
Μόνο εσείς να μιλάτε με στίχους?
Καλό μου Αερικό,
τα χαλάσματα των κάστρων είναι εκεί
δείχνοντας πως οι εχθροί μπορούν να κάψουν,
να λεηλατήσουν , να γκρεμίσουν αλλά
δεν μπορούν να ξεθεμελιώσουν
πόσο συμφωνούμε !!!
όμορφα τραγούδια !!!
Γλυκό βραδάκι να ‘ χεις !
Εύη ,
ήταν να μην πάρεις φόρα !
τόσο που σκέφτομαι αν
το θηλυκό του Νέρωνας είναι Νεράιδα !!!
;-)
καλησπέρα !!!
Εύη Του ( ή Της...την πολιτική μου ορθότητα μέσα...)
επιβεβαιώνεις περίτρανα αυτό που έγραψα
και στην Κάκια - στο fb- ότι συχνά οι αναγνώσεις
είναι σπουδαιότερες από το ανάγνωσμα !!!
σ' ευχαριστώ τόσο πολύ γι αυτό !!!
Gyro,
τα Opel Astra ;...
:))))
Καλησπέρες καλέ μου φίλε (και subsrcriber ;-) )
Τα κάστρα είναι για να τα πολιορκουμε, είναι και για να τα ρίχνουμε.
Ενα τσιγάρο δρόμος από το ενα στο άλλο. Αρκεί να μην ξεχάσουμε να κάνουμε την τελευταία τζουρα.
Καλημερα!!
περήφανη,
σκέφτομαι - με αφορμή το σχόλιό σου -
πως ως προς αυτό υπάρχουν δύο τύποι
ανθρώπων που ασχολούνται με κάστρα:
Εκείνοι που τα χτίζουν
κι εκείνοι που τα πολιορκούν (έως και τα γκρεμίζουν)
… καθείς εφ' ω ετάχθη…
Καλημέρα !
υγ. οι ενδιάμεσες είναι απλώς η αναγκαία
διαδικασία ανάμεσα στις δυο καλύτερες (την πρώτη και την τελευταία)
τζούρες ! :-)
Ύψιστη Αρχή ΚαταστροφοΠροσπάθειας:
ΜΗΝ κάνεις απόπειρα να κάψεις κάτι
αν δεν είσαι σίγουρος πως δύνασαι να το αναστηλώσεις πιο Αριστοκρατικό από την Αρχική Μορφή του
ακόμη και μετά το .... άνοιγμα της Διαθήκης, είτε σου παραχωρεί το Δικαίωμα της ιδιοκτησίας, είτε όχι...
Ευτυχώς τα άυλα ούτε καίγονται, ούτε κληροδοτουνται!......
;-))))))
Κάκια,
υπάρχουν φορές που τα πράγματα, απλώς, συμβαίνουν.
Μπορεί δηλαδή να μην είχες την πρόθεση να κάψεις,
αλλά ούτε και την πρόθεση να μην κάψεις (Κάστρα εν προκειμένω)
κι όμως, όταν βρεθείς θεατής από μακριά ,
να εγερθούν (εντός σου) δυο αρχέγονοι αντίπαλοι σε διαλεκτική αντιπαράθεση:
απ΄τη μια το θηρίο που φοβάται τη φωτιά
κι απ’ την άλλη ο «Νέρωνας»…
(και στη μέση , ο φιλόσοφος \ κέντρο ισορροπίας να ψάχνει τη φύση της)
Καλημέρα !
υγ. δεν είμαι σίγουρος για τα άυλα: σαν πρώτη αντίδραση
θα έλεγα πως καμιά φορά καίγονται ή και κληροδοτούνται…
(θα το σκεφτώ όμως….;-) )
Δημοσίευση σχολίου