στα χτες των μικροτάσεων
η ξενιτιά έσωσε ένα κοπάδι γόπες
απ’ το πεπρωμένο του κύκλωπα
προσπαθώ με μια πευκοβελόνα
να παραλλάξω ένα δάσος
κι εσύ
καμώνεσαι πως δεν βλέπεις
στρέφοντας τα μάτια
στη θάλασσα
αν για μια φορά \μία έστω\
συντονίζαμε τα ρολόγια μας
αν…
23 σχόλια:
και μετά την στροφή
τι άραγε υπάρχει
αν όχι\δυο ρολόγια πλήρως συντονισμένα?
αν τα ρολόγια είναι εκκρεμή, τότε είναι απολύτως μοιραίος ο συντονισμός.
έτσι τουλάχιστον διάβασα.
καλημέρα
το άης Κρημ θεϊκό!!!
κι αν έχουμε ανάψει κεριά. από παιδιά...
να το μοιραστούμε;
ακόμα το σκέφτομαι το παγωτάκι και γελάω.
τα άγιο σώμα του, το άγιο άρωμα του κλπ, χι χι.
τέμενος τα παγωτατζίδικα, τέμενος!!
Σ' είδα κι έπαθα πλάκα
και σούπα "Ι have a dream"
και μούπες να βρεθούμε
στο πανηγύρι τ΄Άη Σκριμ
Αλανιάρα!
Πήγα στο πανηγύρι
κι ηταν περίκαλα
εσύ όμως δεν ήρθες
αχ τι καλά!
Κουφαλιάρα!
ΥΓ. Ανοίξαμε και σας περιμένουμε (για νέα σχόλια)
"αν για μια φορά \μία έστω\
συντονίζαμε τα ρολόγια μας
αν…"
θ' αγναντευαμε μαζι τη θαλασσα...
Καλως σε βρισκω!
Εύη Του,
θα σου πω ένα μυστικό, αλλά να μην κυκλοφορήσει…
τα ρολόγια πρέπει να είναι ελαφρώς ασυντόνιστα,
ώστε να παράγουν εκρηκτικά διακροτήματα…
(ιφ γιου νόου γουατ άι μιν
αλλά και να μην
θα σου εξπλέιν :-) )
Σάμερ,
μικρές εκκρεμότητες οι αιτίες
και μοιραίοι συντονισμοί τα αποτελέσματα
στη διαλεκτική του πάθους.
Πιστή και συ ε;
Καλημέρα !
Γεια σου Σόλο με το Μπουλγαρί σου !!!
Θα πα ν’ αφήσω σχόλιο
στου Σόλο το κονάκι
\ανήμερα του Άη Σκρημ\
με παγωτό χωνάκι
και τη μπαμπέσα που έστησε
τον σύντεχνο στο πάρτι
με μουσικές και άσματα
θα σβήσουμε απ’ το χάρτη.
σημείωσις:
τα χασικλίδικα έκλεισαν -τον κύκλο τους
τα παγωτατζίδικα άνοιξαν - τις πόρτες τους
Αόρατη,
θα αγναντεύαμε μαζί τη θάλασσα,
εγώ όμως εξ αντανακλάσεως: στα μάτια της…
Καλώς βρεθήκαμε !
Πρόσεχε τι εύχεσαι. Εσυ τουλάχιστον το ξέρεις φαντάζομαι πως ο συντονισμος μπορεί να καταστρέψει τον ταλαντωτη
Μ,
έρχομαι και θέτω το ρητορικόν ερώτημα:
"λες να μην προσέχω\ξέρω τι εύχομαι;"
Καλημέρες !
υγ. κι επειδή δεν το 'χω σε καλό να μη
σε πειράξω: όντως ο συντονισμός μπορεί
να καταστρέψει τον ταλαντωτή.
Ο σεντονισμός όμως ;
Choco "παρφέ" στα μάτια μου
παγώνι ο λογισμός μου
ο έρωτας κι οι μύθοι καιν
στα παγωτά του κόσμου
I scream: Eyes cream!
(από τη ...σιελογή "Ask Rhyme")
ΥΓ. Oh schön τονισμός γράφει εις το Rea!
(μήπως είναι απ' ό,τι συλλογίσου: "Σεντονισμός, το ανώτατο στάδιο του Κι-επειτα-κυλισμού"???)
Δροσερές καλεί μέρες!
Καθώς απο το πρωί βρίσκομαι κάτω απο τον ήλιο σε μια αμμώδη παραλία, το μόνο που μπορώ να πω με σιγουριά ειναι: πας άμμου scent-τονισου!
Μιλάτε σεις με ποιήματα
και θέλω να σας μοιάσω
μα η μούσα μ' εγκατέλειψε
κι απόμεινα στον άσσο...
Σα να μην έφτανε αυτό
να! καύσωνας πλακώνει
θυμάμαι και το σύνθημα
...
Mean (εννοείς) το σύνθημα
που όλου smash ενώνει;
ή μήπως το σαλατικό
τι κάνει, όσο νυχτώνει;
Μ,
τριπλό δωράκι δια τας μίνι διακοπάς σου
και το μεστό σχόλιο…:
για τον πασά : http://youtu.be/fayNu9nq62U
για την (ψιλή την) άμμο : http://youtu.be/dNqf3qrO6M0
για το scent : http://youtu.be/dBHhSVJ_S6A
κάνε και καμιά βουτιά για μας !
Aν συντονίζανε τα ρολόγια τους μπορεί να μην μπορουσαν να συντονιστουν ποτέ. Ειναι ανατριχιαστικό δύο διαφορετικοί άνθρωποι να δείχνουν την ίδια ώρα.
Καλημέρα Κωστα :-)
ούτε για μία φορά \έστω\
περήφανη φίλη μου ;
Καλημέρα !!!
Ανακαταταξη των κυμάτων
κι αναδιάρθρωση των θέσεών μας
μπας και κάπου οι Μπλόφες μας συγκλίνουν...
Το κύμα τόσο τεραστιο
που καλύπτει το Δάσος
το οποίο καμώθηκες να {παρ}Αλλάξεις,
μα δεν ωρίμασα ακόμη
για να κρεμαστώ στο Κλαδί σου...
Οταν ρυθμιστεί το Ρολόι με τις παλίρροιες στις 12
και την άμπωτη στις 6 το πρωί
μπορεί να σκαρφαλώσουν στο Δάσος τα βλέμματα
ετσι, για να σου δείξουν πόσο όμορφη φαντάΖΕΙ η θαλασσα
πανΟραμικά,
και πώς μπορει πιο αμεσα ν'αλλαξει το πεπρωμενο...
ακομη και του Ποιήματος.....
;-ΡΡΡΡ
Μπλόφα στη μπλόφα και ξεχαστήκαμε
μας πήρε ο πόνος και νυχτωθήκαμε…
(που θα ‘γραφε κι ο Μάνος, αν είχε
προφίλ στον Blogger…)
Δεν τα καταφέρνω , τω όντι…
Μα ακριβώς εκεί έγκειται η «παρεξήγηση»
κι ο απόσυντονισμός…:
εγώ κάνω πως παραλλάσσω το δάσος
(και προσπαθώ να ΜΗΝ τα καταφέρω)
κι εκείνη κάνει πως «τα καταφέρνω»
(για να με βασανίσει ίσως…:-) )
το πεπρωμένο του ποιήματος
(εμάς που Δεν είμαστε ποιητές :Ρ )
μπορεί, μπορεί λέω (αλλά μπορεί και όχι)
να μη μας αφορά…
…ωστόσο ιππεύω ως σέρφερ ένα βλέμμα
κι αφήνω την εναλλαγή άμπωτης και παλίρροιας
να με φέρει στα κλαδιά ενός δέντρου
πανοραματιστή !
καλημέρα !
Ω! Μάι Άης Κρήμ Κ.Κ!!!!
I believe!............
;-)))))))
τελικά οι πιστοί (του άγιου)
είμαστε πολλοί !
μπορεί να μην είναι
"ο αίρων την αμαρτία του κόσμου"
αλλά σίγουρα είναι
"ο αίρων την πίκρα της στιγμής"*
*[ρίχνων στην αμαρτία τον κόσμο,
ανάλογα με τη χρήση βεβαίως...;-) ]
Δημοσίευση σχολίου