- Αλλά , κανονικά, θα έπρεπε οι
άνθρωποι του δικού μας επιπέδου να μονομαχούν με λέξεις και ιδέες Αντισί
Νιζνάκομετς…
- Δε θα το επιχειρούσα ποτέ μαζί
σου. Δεν μ’ αρέσει να μονομαχώ ξέροντας εκ των προτέρων ότι θα χάσω.
- Χα! Άσε τις κολακείες Αντ…
- Μόνο ένας ηλίθιος σαν εσένα θα
το εκλάμβανε ως κολακεία αυτό Τζώρτζα Μπάνουσε!
- …
- …
- Μα μόλις είπες ότι θα κέρδιζα
αν…
- Είπα ότι έτσι κι αλλιώς θα
έχανα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα κέρδιζες.
-…
- Έλα, μην το κουράζεις…Θα έχανα
τον χρόνο μου ακούγοντας τις κοινοτοπίες σου… Ακόμα κι αν κέρδιζα δηλαδή, αυτό
δε θα σε απέτρεπε απ’ το να συνεχίσεις να τις εκστομίζεις και -αλίμονο- να τις
γράφεις !
- Ζηλεύεις Αντισί Νιζνάκομετς! Η
φήμη μου στοιχειώνει τον ύπνο σου. Όλοι μιλούν για μένα, με προσκαλούν σε
στρογγυλά τραπέζια, ζητούν τη γνώμη μου… και να μην πω για τις γυναίκες…
- Δεν έχεις άδικο. Η φήμη σου…
- (ειρωνικό χαμόγελο του Τ.Μ)
- Λοιπόν;
- Τι λοιπόν;
- Θα μονομαχήσουμε;
- Μα σοβαρά τώρα; Τα περίστροφα
δεν είναι αστεία πράγματα. Μπορεί να τραυματιστούμε.
- Δεν με κατάλαβες Τζώρτζα
Μπάνουσε. Θα μονομαχήσουμε έως θανάτου.
- …αστειεύεσαι ασφαλώς…
- Καθόλου. Είναι ο μόνος τρόπος
να κερδίσω οπωσδήποτε.
- Όχι δα. Ξεχνάς πως είμαι πρώην
πρωταθλητής στη σκοποβολή;
- Μα πώς να το ξεχάσει κανείς
αυτό; Αρκεί μια φορά να περάσει απ’ το γραφείο σου για να τον στιγματίσει δια βίου εκείνη η «ωραία»
βιτρίνα με τα κύπελλα και τα μετάλλιά σου !
- Κοροϊδεύεις Αντισί Νιζνάκομετς…
Να σε δω όμως αν θα έχεις όρεξη για αστειάκια και κοροϊδίες όταν -με τη μπότα
μου στο στήθος σου - θα σημαδεύω για να σου ρίξω τη χαριστική βολή…
- Όχι…φυσικά όχι. Δεν θα ‘χω
καμιά όρεξη. Το μόνο που θα περιμένω θα είναι να πιέσεις τη σκανδάλη... Δηλαδή
να νικήσω.
- Μα νόμιζα ότι το έχεις κόψει το
πιοτό… Διαπιστώνω όμως ότι…
- Άκου να δεις Μπάνουσε. Είτε
πεθάνεις , που το εύχομαι ολόψυχα, είτε πεθάνω το σίγουρο είναι πως από αύριο
το χάραμα και για μια αιωνιότητα δε θα ξανάρθω σε επαφή με τη γραφή σου…
- Όπως θες μικρέ…Κοίτα να
τακτοποιήσεις τις υποθέσεις σου απόψε…
(απομακρύνονται καπνίζοντας
προς ένα σκοτεινό φόντο ενώ στην άλλη άκρη της σκηνής πέφτει ένα αμυδρό φως
όπου ένα γυμνό μοντέλο ρωτάει τον ζωγράφο που την απαθανατίζει : … )
- Μα ποιος έριξε το γάντι ;
- Η Τζίλντα καρδιά μου… τι
ερώτηση…
11 σχόλια:
Θέλω να διαβάσω και τη Θηλυκή εκδοχή του, σε μία Εποχή Σύγχρονης Κουλτούρας, όπου το γάντι το ρίχνει ο Μπάρμαν και τη μονομαχία τελούν οι Κυρίες Υψηλής Ραπτικής που κόβουν και ράβουν Ζωές.......
πάντα η Τζίλντα;
Α, Κάκια !!!
Έτσι όπως -ωραία- το θέτεις
κι εγώ θέλω να διαβάσω τη Θηλυκή εκδοχή…
Στρώσου στη δουλειά… ;-)
…θα (σε) περιμένω !!!
υγ.
Κυρίες Υψηλής Ραπτικής δηλ ΚΥΡ...
όπως λέμε ο ΚΥΡ-Βασίλειος; :)
ε, ποια άλλη Μέριλ;
;-)
Καμιά φορά: http://youtu.be/hhZ0FnuFQDw
αλλά πρόσεχε τι δίνεις για αντάλλαγμα γιατί: http://youtu.be/XqeKtqUN2BQ
Μ,
κρατώ τούτο απ’ το πρώτο:
«τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα
Το ξες πως είναι κερδισμένος τελικά
όποιος χαμογελάει μπροστά στην καρμανιόλα.»
και τούτο απ’ το δεύτερο:
«Locked inside yourself
You gotta break out soon
Come and try again
And hear a different tune, oh, yeah»
-----------------
Για το πρώτο:
http://youtu.be/_elZ1C569MQ
και για το δεύτερο :
http://youtu.be/-8O3mHOUwYQ
----------------
τις καλλισπέρες μου !
ωχ...
προΚΛΗΣΗ... ;-)))
Μ' όνομα "χι" αστό help άσσο.
Μ' όνομα χιαστό "Elle"? πάσο...
Καλείς, αρα, Κωστή!
Καλή σα ράκος. Τι;
(άρτε πόβερα που λένε ;-) )
Καλησπέρα Φίλε !
όταν θέλεις να πυροβολήσεις, το πολιτικά ορθό - είτε έχεις πιστόλι είτε όχι - είναι να αναφωνήσεις δυνατά: "ΝΤΑΝ,ΝΤΑΝ,ΝΤΑΝ"
Πως λέμε "Νταν και κάτω"
Υ.Γ. Το μοντέλο είναι επαγγελματίας ή ...;
…ναι αλλά το πολιτιστικά ορθό είναι
να είσαι ανορθόγραφος: να ΠΙροβολήσεις
δηλαδή να πάρεις ένα Πι και να ροβολήσεις
αναφωνόντας «ταράν ταράν…»
-για όσους λένε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε
και στριτ αρτ και χάπενινγκ και δε συμμαζεύεται-
υγ. ή (δεν είναι καιρός για έξοδα…) ;-)
Δημοσίευση σχολίου