βουτιά \
ξανά \ στα αβαθή του κόσμου
βράχια
νερά κι άνθρωποι κάβουρες
μεταβλητές
που αναιρούν η μια την άλλη.
ανατέλλει
στα απαθή \μια Δευτέρα κάθε έξι
μπετόν \
ατσάλι κι οι μοίρες που λογαριάζουν
σε
πλάστιγγα το ωφέλιμο φορτίο αδιαφορώντας
για
λεπτομέρειες ληξιαρχικής φύσεως
η
κεντρομόλος συνθλίβει κλειδώσεις∙
μια
σφαίρα από ρετάλια πλαστελίνης
και μια
δήλωση παραίτησης υπογεγραμμένη
στο
αριστερό συρτάρι του γραφείου
δίπλα
στα καρμπόν που ξεθυμασμένα
αντιγράφουν
όλο και πιο αχνά
σελίδες
ημερολογίου
Αν και από άλλη σκοπιά, ο κωμικός Groucho Marx το είχε θέσει εξίσου όμορφα:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Παρακαλώ δεχτείτε την παραίτησή μου. Δεν ενδιαφέρομαι πλέον να ανήκω σε λέσχες που με δέχονται σαν μέλος!"
H διαφορά μιας μέρας
Νά'σαι καλά
:)
Η διαφορά μου με την ουσία της φράσης του Μαρξ
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι ότι στην περίπτωσή μου δεν ενδιαφέρομαι
(μάλλον ποτέ δεν ενδιαφερόμουν - αλλά σίγουρα όχι πια)
να ανήκω ούτε σε 'λέσχες' που δεν θα με δέχονταν ως μέλος.
-διάβασα την ματιά σου, δεν έχω δει την ταινία
αλλά πρέπει να τη δω οπωσδήποτε-
Την Καλημέρα μου !