τα
Φαντάσματα μετρούν τις ώρες
κι εμείς
\περιμετρικά\
ρίχνουμε
αλάτι στα Πάγια:
εγώ
εξαιρώ \δια παντός\ την αγιότητα
κι εσύ
\εξαιρετική \ προσθέτεις λάμδα
[θα έβλεπες την πόρτα του
συνοδηγού
αν είχες ανοιχτά τα μάτια]
Μια
έξοδος \ αλλά \
τρεις οι
είσοδοι του Παραδείσου
και τις
ξέρουν όλες μόνο τα χέλια
που δεν
πιστέψαν σε θεό
[ούτε καν σε \έργω\ αθανασία]
Ε1:
Ιππότης
\μεταγράφω τ’ απόκρυφα
ευαγγέλια
\ στα Φοινικικά
Ε2:
Τα τείχη
της Ιεριχούς συν-
θλίβονται
σε ψηφίδες κρυστάλλων
Ε3:
Μία η
Βαβυλώνα \ ένας ο κήπος
ένα το
μπουμπούκι που άνοιξε
την 1002η
νύχτα
