Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2012

Μπορεί και ναι\ μπορεί και όχι (Ρούμπα\Ραπ)


(Ραπ)
Σ’ ένα αδιάφορο γιατί / σ’ ένα κουρασμένο διότι
απογράφω τις στιγμές / που δεν ήταν ό,τι κι ό,τι
Το αδιάφανο γυαλί / με γροθιές το κομματιάζω
σε ατέρμονα «μπορεί» / όλο το μυαλό μου σπάζω

Στα ναζιάρικα τα «μη» / στα «ίσως» τα οριστικά σου
ανασκάπτω σαν τον Σλήμαν / να ξεθάψω μυστικά σου
πιο ωραία απ’ την Ελένη / πιο μυστήρια από την Τροία
πιο σοφή απ’ την Αθηνά / πιο ασαφής απ’ την Πυθία

Στους αμφίσημους χρησμούς σου / ψάχνω για τη σημασία
διαλύω όλες τις φόρμες / και κρατάω την ουσία
Στου Έρωτα τις σαϊτιές / συμμαχώ με ξιφολόγχη
πολεμώ με έναν στρατό / από «ναι», «μπορεί» και «όχι»

Ρεφρέν (ρούμπα)
Μπορεί και ναι / μπορεί και όχι
στου έρωτά σου την απόχη
όποιος πιαστεί να μη μπορεί να δραπετεύσει – ποτέ
Μπορεί γραμμένο / η μοίρα μου να τό ‘χει
να ισορροπώ σ’ αυτήν την κόγχη
απ’ τα αδίστακτά σου «όχι» και τα διστακτικά σου «ναι»

(Ραπ)
Με κλειδιά του Παραδείσου / μπρος στης Κόλασης την πύλη
κοντοστέκομαι ενεός / μια ερωμένη μου, μια φίλη
πότε ουρί του Παραδείσου / πότε οσία και αγία
πιο όμορφη απ’ το γαλαξία / πιο γλυκιά από αμαρτία

Σε μια θάλασσα φωτιά / χωρίς σκάφανδρο βουτάω
σπάνια μαργαριτάρια / με μια ανάσα αναζητάω
περιδέραιο στον αιθέριο/κι αλαβάστρινο λαιμό σου
να σου φτιάξω, να φοράς, / να θυμάσαι είμαι δικός σου

Σκάβω χίλια μίλια τούνελ / για να φτάσω στην καρδιά σου
και σκαρφίζομαι αγυρτείες / να τρυπώσω στα όνειρά σου
Πλημμυρίζω με αγάπη / και αδειάζω από μίσος
για να βρω λύση στο γρίφο / από «όχι», «ναι» και «ίσως»

Ρεφρέν (ρούμπα)
Μπορεί και ναι / μπορεί και όχι
στου έρωτά σου την απόχη
όποιος πιαστεί να μη μπορεί να δραπετεύσει – ποτέ
Μπορεί γραμμένο / η μοίρα μου να τό ‘χει
να ισορροπώ σ’ αυτήν την κόγχη
απ’ τα αδίστακτά σου «όχι» και τα διστακτικά σου «ναι»