κλικ |
απρόσμενα σαν το χτύπημα στην
πόρτα όταν δεν περιμένεις κανέναν έτσι ήρθε πριν την ώρα της φέτος η άνοιξη και
στο δεξί χέρι \όπως ήταν ελαφρώς γυρισμένη\ κρατούσε μια μποτίλια τσέρι. δεν
είχα ποτήρια αλλά έτσι κι αλλιώς τέτοιες ώρες θα τα σπάγαμε μόνο και μόνο για
να ακούσουμε το κρακ στην άσφαλτο και να τρομάξουμε \ ίσως\ τα λιμανίσια
ποντίκια. χθες είπε θα χιονίσει και προμηθεύτηκα κούτσουρα και κάστανα αλλά
μέσα απ’ την τράπουλα που ‘χα παρατημένη στο συρτάρι ξεπήδησε ένα σπαθί κι
έσκισε τον ουρανό στα δύο μετά στα τέσσερα μετά έχασα το μέτρημα. «κοίτα να
δεις που όταν σπέρνεις κάποτε θα θερίσεις» φιλοσόφησα αλλά η φιλοσοφία δεν
είναι το φόρτε μου οπότε άφησα στην άκρη \του ορίζοντα\ κάνα δυο ξέμπαρκα
σύννεφα κι επιδοθήκαμε σε γυμναστικές ασκήσεις μέτριας έντασης \ για
ξεμούδιασμα είπα όμως η αλήθεια είναι πως ούτε η γυμναστική είναι του τύπου
μου. εξάλλου μια πρώιμη άνοιξη προοιωνίζει ένα πρώιμο καλοκαίρι στη χειρότερη
περίπτωση κι αυτό δεν το λες κακό.
300
χειμώνες \ακριβοί μα άδικοι\ κι ήταν ο Νο301 αυτός που \με κλειστά μάτια η
Λάχεσις\ κλήρωσε (για να αποδίδουμε ωστόσο στον καθένα τα πρέποντα, κι οι
άλλες δύο δούλεψαν αριστοτεχνικά τον αργαλειό) ώστε ευσχήμως να περικοπεί
κατά το 1/3 και να τραβήξει την καρέκλα όπως αρμόζει σ’ έναν τζέντλεμαν για να
καθίσει η κοκκινοσκουφίτσα που «πείναγε» σαν λύκος. κρέατα και πουλερικά κάθε
είδους και ζαρζαβατικά φερμένα απ’ τη σελήνη της Ανατολίας και κρασί ροζέ \ το
τσέρι είχε ανοίξει την όρεξη\ αλλά περί ορέξεως σκαλτσούνια μιας και η
πολύχρονη νηστεία οφθαλμών τε και χορδών κατέστησε περιττό κάθε προσάναμμα.
το
εξώφυλλο σκληρό κι η έκδοση προσεγμένη όπως ταιριάζει σ’ ένα βιβλίο που ο
πρόλογος του περιλαμβάνει την αδόκιμη συναίρεση του τίτλου μιας ζωγραφιάς. και
να σκεφτείς πως αρκούσε ένα πληκτρολόγιο κι ένα σουρωτήρι για να αποκατασταθούν
η μνήμη κι οι αισθήσεις του Λάζαρου (ο οποίος ζαλισμένος από το απροσδόκητο
συμβάν περιφέρθηκε χρόνια στις γειτονιές της Ιουδαίας πριν συνειδητοποιήσει πως
ο ήλιος ανατέλλει στον Κορινθιακό και δύει στον Πατραϊκό ανέκαθεν).
(2 Β continued…)