παρόν x παρόντος

γκρίζα που κοκκινίζουν

στο βάθος του βλέμματος

‘τα ευρήματα στη λίμνη Βοστόκ \ ανέμεναν μια χειρονομία

απ’ το λευκό ιππότη \ για ν’ αποκαλύψουν το γονιδίωμα

των πρωτόζωων ενός άχρονου big bang  \ που παράγει

δισδιάστατες πλάκες παρόντος \ προσθέτοντας μόνο «τώρα»

στο τώρα\ στο τώρα \ στο τώρα’

αυτά σου έλεγα και με κοιτούσες

αδιαφορώντας για το πριν και το μετά  

κι ήταν αυτή η αδιαφορία σου

που επιβεβαίωνε τα λεγόμενά μου

ίσως κάποτε σου εξηγήσω \ αλλά

είναι ακριβώς αυτό το «κάποτε»

\που αν έρθει \ θα ‘χει εξαλείψει

κάθε αιτία εξήγησης

προς το παρόν \ ας πατινάρουμε

σ’ άλλη μια πλάκα παρόντος

έτσι καθώς κοκκινίζουν τα γκρίζα

στο βάθος του βλέμματος