θέλω
τόσα να πω \και να γράψω
τόσο να
σε ζωγραφίσω \τόσο…
κι έπειτα σκέφτομαι\ πως ό,τι κι
αν κάνω
όσους σελιδοδείκτες κι αν έχει η
βίβλος
ο κόσμος κάποτε θα θυμάται μόνο
τ’ αρχικά μας
κι ότι είμαστε δυο ερωτευμένοι
τα υπόλοιπα θα είναι θόρυβος
υποβάθρου
της στιγμής που μια τυχαία
διακύμανση
διασταύρωσε τα βλέμματα…
οι εραστές θα υπνωτίζονται και θα
δονούνται
από ένα πανταχόθεν βάλλον μπλα
μπλα μπλα
χωρίς να ξέρουν \χωρίς να τους
ενδιαφέρουν
λεπτομέρειες
με
σουγιά ξηλώνω έναν σταυρό απ΄ το παγκάκι
Αρκεί
 |
| κλικ |
17 σχόλια:
Πολλής ο θόρυβος του Φιλιού...
Όσο κι αν φιλτράρει το Ποίημα τις ΡαδιοΣυχνότητες της Καρδιάς,
Εκείνη με όλο το Φάσμα της Απλώνεται στο ΚΛΙΚ το μοιραίο!...
από Ράδιο κλεμμένο:
http://www.youtube.com/watch?v=_G_Qg_o2kas
Kαλή Άνοιξη αγαπημένε μου Φίλε. :)
Σαν αμετανοητο στιχάκι τραγουδάκι θα φερω στην επόμενη εγγραφη...σημερα ειναι και η γιoρτή της ποιησης..της Ζωης δηλαδή.
Πολλά χαμόγελα σου αφήνω σε ολα τα χρωματα του Ουρανιου Τοξου.!!!:))
Κάκια,
το χαρμάνι των συχνοτήτων της καρδιάς
‘καίγεται’ καλύτερα άφιλτρο…
…αλλά και με φίλτρο η ‘καύση’ είναι πλήρης…
(ίσως μάλιστα το Ποίημα να είναι ενισχυτής
καμουφλαρισμένος σε φίλτρο… θα έχει τους
λόγους του…)
τι ωραίο κλοπιμαίο !!!
Καλό μου Αερικό,
αυτή η Άνοιξη είναι ήδη καλή !
σήμερα είναι η γιορτή της ποίησης ; χρόνια της πολλά λοιπόν…
(ετούτο δω το ιστολόγιο, τότε, θα έπρεπε να γιορτάζει στις 22 Σεπτέμβρη :))))
Σου στέλνω κι εγώ ένα χαμόγελο
λευκό που (Νευτώνια) είναι το ίδιο :)
Το τραγούδι το λάτρεψα, οι λέξεις σου με βρίσκουν απολύτως σύμφωνη, οπότε μένει μόνο να αναφωνήσω: ζήτω η bachata!
υ.γ.: στον έρωτα και στο θάνατο, τι να τις κάνεις τις λέξεις? Απλά υποστυλώματα...
Μ,
το τραγούδι το λάτρεψα κι εγώ (πρόσφατα το ανακάλυψα)
τώρα μάλλον, αν θέλουμε να διατηρήσουμε τας παραδόσεις,
θα πρέπει να διαφωνήσω εγώ με τις λέξεις μου…
(όλο δύσκολα μου βάζεις εσχάτως)
υγ. οι λέξεις…
…στο θάνατο είναι για όσους μένουν
και στον έρωτα (συνήθως*) για όσους φεύγουν…
δίκιο έχεις : και στις δυο περιπτώσεις είναι
απλά υποστυλώματα
*αλλά όχι πάντα (ευτυχώς:))
Τι γίνεται όταν ο θόρυβος στο υπόβαθρο, ανεβαίνει στο βάθρο; Όμορφο ποίημα και ο πίναξ επίσης...
Ωραία απορία...
υποθέτω ένα νέο big bang κι ένα ολόφρεσκο Σύμπαν!
(χρειάζονται βέβαια μερικές αλχημείες με τις κλεψύδρες
αλλά σιγά μην κολλήσουμε σε γραφειοκρατικά τερτίπια...)
Ευχαριστώ κι ευχαριστώ :)
και τι σημασια εχει τι θα θυμαται ο κοσμος...
καλησπερα..
εσύ η Εύη…εσένα λέω….:)
καμία , πέραν ίσως μιας συμβολικής σημασίας.
(αν και τα σύμβολα φαίνεται ότι θα έχουν
πάντα την αξία τους για τους ανθρώπους
…πολύ ίσως περισσότερο για τους
ερωτευμένους)
καλησπέρα !!!
συγχωρεσε με αγαπημενε μου φιλε..
απλως σκεφτομαι και μιλω δυνατα..
ετουτη τη στιγμη... τα συμβολα μου φαινονται ανευ αξιας...
κουτα...χαζα...
πλεον.. μιλω καθαρα για μενα...οι πραξεις μετρουν.... οι λεξεις και τα συμβολα... που καποιες φορες ίσως και να δηλωνουν την αληθεια.. φαίνονται καποιες φορες τοσο μικρα... και τοσα ψευτικα...
πως να βασιστείς σε ένα απλό συμβολο χωρις αποδειξη πραξης...
πως να βασιστεις σε μια λεξη... χωρις την αναλογη πραξη...
ίσως παλι να ειμαι λαθος ή ίσως να ειμαι εκτος τοπου και χρονου εξαιτιας κακής χρονικής στιγμης..
μα ... ειπαμε χρονος δεν υπαρχει..
αρα ειμαι εκτος τοπου...:))
καλησπεραααααααα..
εσύ η Εύη...
αφού συμφωνήσαμε ότι χρόνος δεν υπάρχει
κάποια στιγμή πρέπει να ασχοληθούμε και
με την ύπαρξη ή μη του χώρου...
τα σύμβολα , από μόνα τους, δεν είναι
παρά στενογραφικές αποτυπώσεις ιδεών.
το αν εμπνεύσουν για πράξεις είναι
άλλη κουβέντα.
καλησπέρες!
σωστο και αυτο....
και το παραπανω...:)
Εκείνη την τσιγγανικη Ανορθογραφία μου, όσο την βλέπω, τόσο την ... ερωτεύομαι!!!
Καλημέρα Κωνσταντίνε...
{ευτυχώς που τα Νοήματα δεν εξαρτώνται από τις Ορθογραφίες τους.. ή μήπως εξαρτώνται?....}
;-)))
απο-κεκαλυμμένη Κάκια,
«οι αναρχοαυτόνομες λέξεις έχουν τη δική τους ορθογραφία...»
και συμπληρώνω : τα αναρχοαυτόνομα, πλην τίμια, νοήματα και
συναισθήματα επίσης - …ομοίως και το δικό τους συντακτικό
υγ. με τον κίνδυνο να γίνουμε αντίζηλοι…έπεσα κι εγώ ερωτικό θύμα
της ‘ανορθογραφίας’ σου ;-)
Ωραίο το βιντεακι..! Υπάρχει σημειολογία??
Ανώνυμε,
στα λόγια και τη μουσική
σαφέστατα ΝΑΙ.
...στην εικόνα, όπως το πάρει κανείς,
αλλά -σε κάθε περίπτωση- μου αρέσει
ο τρόπος που σκέφτεσαι ;-)
καλησπέρα!
Δημοσίευση σχολίου