Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

mορφίνη


in the
evening


στους καταρράκτες \με τα πόδια \ με καγιάκ
με τον οδοντωτό \ και στις διαφημίσεις ένα
πυρρό βαγόνι στο φόντο \με πορτμπαγκάζ
και κεραία ξεχαρβαλωμένα

πρόγευμα\ γεύμα\ δείπνο
κάνας ύπνος ανάμεσα \ αυτά…
η ακινησία μιας κούκλας ραπτικής

στην πλατεία ο ταξιτζής λίγο έλειψε…
                   το σχοινί στους Δελφούς έσωσε τα προσχήματα
                   και την ταλαιπωρία ασήμαντων διευθετήσεων…
                                      δυο δρόμους παραπάνω πορείες μαθητών…

δυο τρία χρόνια καθυστέρηση \αλλά
η τέντα στο προαύλιο του αγίου Ιωάννη
είναι ντεκόρ \ κι ο πάστορας
\με λευκό παντελόνι και κίτρινο πουκάμισο\
νοθεύει την αύρα \\που φτάνει απ’ τον οπωρώνα
με τις μηλιές\\ με κολόνια και λιβάνι

το κουρδιστήρι σκούριασε \ κι ο χρόνος
γυρίζει με το δάχτυλο \
3+1 δείκτες
παίζουν στα
απόνερα της
έμπνευσης…

11 σχόλια:

Gyro είπε...

Όμορφο Κώστα.

AERIKO είπε...

Όταν μετράς το Χρόνο με οτι σε πονάει αλλά όχι με οτι σε καθυστερεί τοτε κουρδίζεις το πνευμα και βρισκεσαι στην πηγη της έμπνευσης..

Το πνευμα δεν κολλα πουθενα..

Τι ωρα ειναι ; TΩΡΑ..!!

Καλημέρα με Χαμόγελο ανοθευτο σου στελνω. :)

Ikarus είπε...

Είναι που περπατούν σε κύκλους ο ένας γύρω από τον άλλο και δεν βρίσκουν στέγη αλλού. Κάθε βήμα βγάζει στις ίδιες ράγες στις ίδιες ανάσες, φορτωμένες στο τρένο που διασχίζει τον Βουραϊκό. Περιμένουν τη συνομωσία του γιασεμιού με τη μάντρα τους.
Έρχεται το καλοκαίρι

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Gyro,
χαίρομαι που σ' αρέσει.

Ευχαριστώ !

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Ακριβώς Καλή μου Μαρία,
στον επόμενο τόνο η ώρα
θα είναι πάντα : η κατάλληλη .

απογευματινά χαμόγελα
τοξεύω πάνω απ΄το Αιγαίο
:)

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Εύη Του,
κάτι περίεργο παίζει ανάμεσα στο γιασεμί
και τη μάντρα παλαιόθεν…
δεν το λες ακριβώς, αλλά περίπου, συνοΜΩσία…

έρχεται επιθετικά υποσχόμενο
το άτιμο…;-)

Ikarus είπε...

Οι υποσχέσεις και μάλιστα οι καλοκαιρινές, πρέπει πάντα να στέφονται από την αρμόζουσα επιθετικότητα-για να δικαιολογείται και η εσωτερική άνοδος της θερμοκρασίας..

Καλησπέρα Κώστα!

Νάσια είπε...

Μακάρι ο χρόνος να γύριζε με το δάχτυλο! Να τον κρατούσαμε στη χούφτα, να τον ψηλαφούσαμε σαν θησαυρό που μόλις ξεθάψαμε και να αισθανόμαστε πόσο πολύτιμος είναι, πόσο ακριβός. Και να σταματούσαμε να τον πετούμε στα σκυλιά.

Καλησπέρα κι από μένα!

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Νάσια,
στο χέρι μας είναι (μη σου πω στο δάχτυλό μας :) )
να πατάμε το pause στις στιγμές που αξίζουν τον κόπο
και τo fast forward στα τερτίπια της ρουτίνας.
Κι ίσως ακόμα να είναι στο χέρι μας μια αλυσίδα
από πολύτιμα pause , από ένα διαρκώς ανανεούμενο
και ζωντανό παρόν.

καλημέρα !

Ανώνυμος είπε...

Κανας ύπνος ανάμεσα. Ή μηπως Υπνος και ανάμεσα κανα πρόγευμα/γευμα/δειπνο?

Καλημερα Κωστα!!

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Περήφανη φίλη μου,
είναι θέμα απόφασης το πού θα τοποθετήσει
κάποιος την αρχή των αξόνων

τα πατρόν , είτε έτσι είτε αλλιώς, σωστά θα βγουν.
(οι Καλαμών πάλι…εξαρτάται απ’ τη χρονιά :) )

Όμορφο Απριλιάτικο
απόγευμα να έχεις !