Τη δόξα πολλοί εμισησαν. Τη Δάφνη όμως κανείς. Αναπαυσου λοιπόν στις δάφνες σου. Οι φακες ειναι όμως του Καισαρα, ετσι? Εσυ είπαμε μόνο τον ίσκιο. Ε, δεν το λες και λίγο...με τέτοια ζέστη. Εγω βέβαια προτιμώ τον πλατάνο. Είμαι βλέπεις της πλατανικης σχολής. Σε χαιρετώ. Αβε Συ Ζαρ (καμία συγγένεια με τον Ζαν Μισελ;)
Μ, αναπαύομαι κάτω απ’ την δάφνη… ο καφές ακούγεται αλλιώς στον ίσκιο της.
(κάποτε, προπολεμικά, ζούσα εκεί στην Άνω (Δάφνη) συγκεκριμένα)
Σε αντίθεση με τα όσα αφορούν τη γυναίκα του, «οι φακές του Καίσαρα δεν αρκεί να φαίνονται αλλά πρέπει και να είναι νόστιμες». Οπότε με τίμημα κάνα-δυο φυλλαράκια δόξας προεξοφλείται η γαστρονομική αρτιότητα του αυτοκρατορικού γεύματος !
Μιας κι είσαι της σχολής, μπορείς να μου δώσεις διεύθυνση του κέντρου αναφοράς της ; Συχνά με καθιστούν μεσάζοντα προς αποστολή χαιρετισμάτων (στον πλάτανο) και δεν ξέρω που να επιδώσω τα αποστελλόμενα ! ;-)
Μόνο καλλιτεχνική συγγένεια με τον Ζαν Μισέλ... εκείνος παίζει συνθεσάιζερ, εγώ μπαγλαμά… (όχι, δεν παίζω τον εαυτό μου… είμαστε δύο μπαγλαμάδες στο σπίτι :-) )
H διευθυνση ειναι: rue de platan υποψη κυριου Nicolo. Εξου και η γνωστη εκφραση salute de platan et Nicolo attend. Απορια: οραν ενασ μπαγλαμασ παιζει μπαγλαμα εχουμε το γνωστο auto play ; Χαιρετω σας!
τι όμορφο αντιποητικό\αντιηρωικό και αντιπένθιμο, αντιποίημα ταιριάζει με τη στάση ενός αντιποιητή, όπως η δάφνη στη φακή κι αυτή με τη σειρά της στο στομάχι του Καίσαρα που Αβε-βαιος αναπαύεται στη σκιά του μέτρου...
υστερόγραφη ερώτησις 1: στη Caesar Salad χρησιμοποιείς αντσούγιες??
υστερόγραφη ερώτησις 2: τας φακάς ως έχουν ή υπό μορφή φύτρου?
υστερόγραφη ερώτησις 3: ο Ηράκλειτος ήτο ερωτευμένος με τη Ρει-ρεικα που μετά από αυτή τίποτα δε μένει?
M, σχετικώς με την απορία σου, αν και δεν μπορώ να απαντήσω γενικώς, μπορώ να σου πω τι συμβαίνει στην περίπτωση που εγώ παίζω μπαγλαμα: auto κλαίει (σε όποιον έχει την ατυχία να βρίσκεται σε απόσταση που φτάνει το ηχητικό κύμα !)
Κωστή, Η ιστορία λέει πως ο Αριστείδης ο Δίκαιος δικαίως είχε δρέψει δάφνες στο χώρο του τατουάζ. Είχε "κάψει" tatooo ακόμα και σ' αρρώστους! Υπερ γαμειν έστω ν' αρχαίων Λατίνων σ' υγρα φαιων αναφέρουν: «Tatoo και σ' αρρωστο καις, Αρη!» (εκεί ήταν που ο βουλε-φτύσ' της ΝΔ, -λάτρης της ugly kiss χολής- μπέρδεψε φακάς με "fuck ass")
Δεν είναι τυχαίο που τα δαφνόφυλλα μοιάζουν μετά χάσεις όφειλα. Άλλωστε αυτό ακριβό σα να φέρει κι ένας φάλτσος chrismos.
Έχω οντά σ' επίγνωση πως σπέρνω θείε λες και θα θερίσω... Φιλιά σ' Αιόλους
ΥΓ. Γέλασα μετ' ύψη χυμου! Τ' αλόγω παίγνια «salute de platane», «Ave συ, Ζαρ» και «Baglamaturi te salutant» γράφουν ιστορία!!!
Χρησμέ, μετά το «Tatoo και σ' αρρωστο καις, Αρη!» τι μπορεί να πει κανείς;
υγ. άσχετο: έχω ακούσει καμιά 10αριά φορές τις ατασθαλίες… και προσπαθώ να βρω «πάτημα» για να σχολιάσω…:-) Είναι το προσωπικό μου σάουντρακ αυτές τις πρώτες μέρες της έκθεσης… (οι επισκέπτες ακούν tango απ΄ τα ηχεία)
8 σχόλια:
Τη δόξα πολλοί εμισησαν. Τη Δάφνη όμως κανείς. Αναπαυσου λοιπόν στις δάφνες σου. Οι φακες ειναι όμως του Καισαρα, ετσι? Εσυ είπαμε μόνο τον ίσκιο. Ε, δεν το λες και λίγο...με τέτοια ζέστη. Εγω βέβαια προτιμώ τον πλατάνο. Είμαι βλέπεις της πλατανικης σχολής. Σε χαιρετώ. Αβε Συ Ζαρ (καμία συγγένεια με τον Ζαν Μισελ;)
Μ,
αναπαύομαι κάτω απ’ την δάφνη…
ο καφές ακούγεται αλλιώς στον ίσκιο της.
(κάποτε, προπολεμικά, ζούσα εκεί
στην Άνω (Δάφνη) συγκεκριμένα)
Σε αντίθεση με τα όσα αφορούν τη γυναίκα του,
«οι φακές του Καίσαρα δεν αρκεί να φαίνονται
αλλά πρέπει και να είναι νόστιμες».
Οπότε με τίμημα κάνα-δυο φυλλαράκια δόξας
προεξοφλείται η γαστρονομική αρτιότητα του
αυτοκρατορικού γεύματος !
Μιας κι είσαι της σχολής, μπορείς να μου δώσεις
διεύθυνση του κέντρου αναφοράς της ; Συχνά
με καθιστούν μεσάζοντα προς αποστολή
χαιρετισμάτων (στον πλάτανο) και δεν ξέρω που
να επιδώσω τα αποστελλόμενα ! ;-)
Μόνο καλλιτεχνική συγγένεια με τον Ζαν Μισέλ...
εκείνος παίζει συνθεσάιζερ, εγώ μπαγλαμά…
(όχι, δεν παίζω τον εαυτό μου… είμαστε δύο
μπαγλαμάδες στο σπίτι :-) )
H διευθυνση ειναι: rue de platan υποψη κυριου Nicolo. Εξου και η γνωστη εκφραση salute de platan et Nicolo attend. Απορια: οραν ενασ μπαγλαμασ παιζει μπαγλαμα εχουμε το γνωστο auto play ; Χαιρετω σας!
τι όμορφο αντιποητικό\αντιηρωικό και αντιπένθιμο, αντιποίημα
ταιριάζει με τη στάση ενός αντιποιητή, όπως η δάφνη στη φακή κι αυτή με τη σειρά της στο στομάχι του Καίσαρα που Αβε-βαιος αναπαύεται στη σκιά του μέτρου...
υστερόγραφη ερώτησις 1: στη Caesar Salad χρησιμοποιείς αντσούγιες??
υστερόγραφη ερώτησις 2: τας φακάς ως έχουν ή υπό μορφή φύτρου?
υστερόγραφη ερώτησις 3: ο Ηράκλειτος ήτο ερωτευμένος με τη Ρει-ρεικα που μετά από αυτή τίποτα δε μένει?
M,
σχετικώς με την απορία σου, αν και
δεν μπορώ να απαντήσω γενικώς, μπορώ
να σου πω τι συμβαίνει στην περίπτωση
που εγώ παίζω μπαγλαμα:
auto κλαίει (σε όποιον έχει την ατυχία
να βρίσκεται σε απόσταση που φτάνει
το ηχητικό κύμα !)
Ave M, Baglamaturi te Salutant !!!
Εύη Του,
αντιπαρέρχομαι τη λεπτή ειρωνεία των καλών σου λόγων,
για να περάσω στα καίρια ερωτήματά σου.
(πριν, ωστόσο, να σου εξομολογηθώ ότι έρχονται στιγμές
που, όντως, αισθάνομαι Καίσαρας : όταν έχω φάει ένα ταψί
πίτα Καισαρείας…)
1. Στη σαλάτα του Καίσαρα δε χρησιμοποιώ τίποτα:
ποτέ δεν πειράζω (ή ετοιμάζω) τη σαλάτα κάποιου άλλου !
2. όλα κι όλα ! στο θέμα «φακάς» παραδέχομαι
μόνο τους Αγγλόφωνους γαστρονόμους !
3. μα πίσω από κάθε μεγάλο συνάδελφο
κρύβεται μια Ρει-ρείκα
(ή ένας Ρειρής… γούστα είναι αυτά !)
Κωστή,
Η ιστορία λέει πως ο Αριστείδης ο Δίκαιος δικαίως είχε δρέψει δάφνες στο χώρο του τατουάζ. Είχε "κάψει" tatooo ακόμα και σ' αρρώστους!
Υπερ γαμειν έστω ν' αρχαίων Λατίνων σ' υγρα φαιων αναφέρουν:
«Tatoo και σ' αρρωστο καις, Αρη!»
(εκεί ήταν που ο βουλε-φτύσ' της ΝΔ,
-λάτρης της ugly kiss χολής-
μπέρδεψε φακάς με "fuck ass")
Δεν είναι τυχαίο που τα δαφνόφυλλα μοιάζουν μετά χάσεις όφειλα.
Άλλωστε αυτό ακριβό σα να φέρει κι ένας φάλτσος chrismos.
Έχω οντά σ' επίγνωση πως σπέρνω θείε λες και θα θερίσω...
Φιλιά σ' Αιόλους
ΥΓ. Γέλασα μετ' ύψη χυμου!
Τ' αλόγω παίγνια «salute de platane», «Ave συ, Ζαρ»
και «Baglamaturi te salutant»
γράφουν ιστορία!!!
Χρησμέ,
μετά το
«Tatoo και σ' αρρωστο καις, Αρη!»
τι μπορεί να πει κανείς;
υγ. άσχετο: έχω ακούσει καμιά 10αριά
φορές τις ατασθαλίες…
και προσπαθώ να βρω «πάτημα» για να
σχολιάσω…:-)
Είναι το προσωπικό μου σάουντρακ
αυτές τις πρώτες μέρες της έκθεσης…
(οι επισκέπτες ακούν tango απ΄ τα ηχεία)
Δημοσίευση σχολίου