τις
αργίες στο Μέμφις \ στο καφενείο της ομογένειας
μελετούν
\εκ νέου κάθε φορά\ το γεωκεντρικό σύστημα
και το
βρίσκουν ελλιποβαρές. Πάντα.
στο
Τόκιο πάλι \ φροντίζουν να μη μηδενιστεί
ο
Τραπεζικός λογαριασμός \ στο υποκατάστημα
του επέκεινα.
Ποτέ.
στον
κήπο με τις τριανταφυλλιές \ βουίζουν οι μέλισσες
κι
ελπίζω πως με σκέφτεσαι. Πότε πότε…
__________________________________________
update (by solomantzaros)
Στο Ρέθυμνο
πάλι, βράδια στο ρακοκάζανο,
μετρούμε
την πρωτόρακη μόλις αρχίζει να τρέχει
και τη
βρίσκουμε 99 βαθμούς.
Μέχρι να
πέσει στους 18 δεν έχει μείνει κανείς μας όρθιος.
Πριν, έχουν
ψοφήσει όλες οι μύγες γύρω μας.
Το ρακοκεντρικό
σύστημα, δουλεύει στην εν τέλεια
ο Α.Ανδρουλάκης στο εργαστήρι του (προσχέδιο) |
20 σχόλια:
Αργοσεργιάνιζα στο καφενείο
όταν οι οθόνες ανακοίνωσαν πτώχευση στις τράπεζες της Ηθικής μου,
με τον θάνατο να ξεπουλά όσο όσο το Μηδέν του...
Και κει που νόμιζα έφτασα στον πάτο του μαγγανοπήγαδου της Ζωής
οι τριανταφυλλιές έδειξαν τα αγκάθια τους,
καθώς ανάμεσά τους
έψαχνα το ανθόμελο που υποσχέθηκες...
Τι κατάφερες?....
Πάλι φεύγω με πληγές...
;-)))
!!!
και η διατήρηση του αέναου.
συνέχεια-συνέχεια...
Κάκια,
δεν είναι καιρός για επενδύσεις σε τράπεζες,
μηδέ των τραπεζών ηθικής εξαιρουμένων…
οι τραπεζίτες είναι μιλημένοι
και το χειρότερο : συνορεύουν με φρονιμίτες !
…αλλά δεν είναι και λίγο
αν κατάφερα πληγές…
αλλιώς θα ξεχνούσες
με το τρύπημα του εισιτηρίου !
;-)
Μαρία ,
ευχαριστίες !!!
Σάμερ,
η αρχή διατήρησης του αέναου
μένει να διατυπωθεί !
Εύη Του,
παρεξήγησις:
δεν είναι "ο Νονός"
για να έχει και συνέχεια...!
:-))
Τι όμορφες αναλογίες! Απο τα υπόλοιπα δεν κατάλαβα και πολλά μα το ελλιποβαρες πάντα πόσο να διαφέρει απο το ποτέ που δεν μηδενίζει; Ελάχιστα...τόσο όσο να βρεθούν εκεί ανάμεσα, στο που και που
Ποτε πότε.. Φεύγω με όμορφους στίχους κι από εδώ. Καλό ξημέρωμα.
M,
μου αρέσει (και το ξέρεις δα) όταν αποδομείς
τα κείμενά μου και με τα κομμάτια (δίκην τάνγκραμ)
φτιάχνεις σαφώς καλύτερες εικόνες !
Σ΄ευχαριστώ τόσο γι αυτό !!!
καλησπέρες*
*και φιλί :-)
Marie,
πότε πότε φεύγεις και με όμορφους στίχους...
αλλά συνήθως.....ασ' τα να πάνε ε ;
:-))))
καλησπέρα !
Οι σκέψεις μου είναι στις τριανταφυλλιές και στις μέλισσες που βουίζουν όταν αμέριμνη σε καφενεία με αρώματα Ανατολής
Καλό βράδυ Κώστα
Οι σκέψεις με σένα βουίζουν σαν μέλισσες;
Καλό ξημέρωμα!
Ελένη,
ας αφουγκραστούμε τις σκέψεις μας
να τρυγούν τα λουλούδια στον κήπο.
Άρωμα τριαντάφυλλο κι επίγευση μελιού
θα γράφει η ετικέτα στη φιάλη με το νέκταρ...
Καλημέρα !
Περήφανη ,
πού τέτοια τύχη...;
αν ήταν έτσι θα απηχούσαν
μια (έστω) ελπίδα γλυκιάς
αναμονής...
Καλημέρα !
Στο Ρέθυμνο πάλι, βράδια στο ρακοκάζανο, μετρούμε την πρωτόρακη μόλις αρχίζει να τρέχει και τη βρίσκουμε 99 βαθμούς. Μέχρι να πέσει στους 18 δεν έχει μείνει κανείς μας όρθιος. Πριν, έχουν ψοφήσει όλες οι μύγες γύρω μας.
Τορακοκεντρικό σύστημα, δουλεύει στην εν τέλεια
Σύντεχνε σχεδόν επείσθην.
μπορεί οι Δελφοί να είναι ο ομφαλός της Γης,
αλλά το Ρέθυμνο φαίνεται να 'ναι το λαρύγγι της !
(παίρνω άδεια απ΄τη σημαία, και αναρτώ
το σχόλιό σου μαζί με το κείμενο και
ένα σκίτσο μου παλιότερο - στο έχω στείλει
νομίζω, που θα γίνει ζωγραφιά κάποια στιγμή)
Eυχαριστώ για την εκτίμηση των στίχων και των ρακοκάζανων.
Και βέβαια τη θυμάμαι τη ζωγραφιά, αλλά,τώρα που το θυμήθηκα, έπρεπε να είχες κλείσει το παράθυρο, γιατί τομοντέλο μου την κοπάνησε,
κι έτσι τα κοπανάω στα ρακοκάζανα
υποθέτω ότι η Σολομαντζάραινα παρακολουθεί
την αντιποίηση γι αυτό τα λες αυτά...
...καθόσον είναι γνωστή η παρέλαση που
λαμβάνει χώρα καθ' εκάστην απ' το εργαστήρι σου !
Δημοσίευση σχολίου