Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

η λίμνη

Το πού ακριβώς βρίσκεται δεν το ξέρω, αλλά πρόκειται ασφαλώς περί λίμνης μετρίου μεγέθους και βάθους με γαλαζοπράσινα νερά. Τριγύρω της, εκτός από τη βορινή πλευρά, παιχνιδίζουν μια σειρά από χαριτωμένους λόφους -αν φυσικά μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς έναν λόφο χαριτωμένο. Πάντως, η πλούσια βλάστηση και η συνεπακόλουθη εναλλαγή των χρωμάτων ανάλογα με την εποχή, θα μπορούσε να πει κανείς ότι τους κάνει να φαίνονται χαριτωμένοι. Στη βορινή πλευρά, απ΄ την άλλη, ορθώνεται μια απότομη πλαγιά που στην ψηλή κορυφογραμμή της μπορεί να δει κανείς χιόνι σχεδόν δέκα μήνες το χρόνο, που την προστατεύει όμως , σε γενικές γραμμές από αδιάκριτους βοριάδες όταν σπάνια φυσούν. Μερικές, τρεις ή τέσσερις, αγροικίες όλες κι όλες απ’ τις οποίες ζήτημα να κατοικούνται περιστασιακά οι δύο, τα καλοδιατηρημένα ερείπια ενός (Ενετικού;) κάστρου και μια κομψή πανσιόν αποτελούν όλη κι όλη την ανθρώπινη παρέμβαση που μπορεί να παρατηρήσει κανείς αν έρθει σε μέρα και ώρα που δεν υπάρχουν επισκέπτες. Κατά τ’ άλλα ακούγονται κάποιες φωνές εδώ κι εκεί αν και συνήθως τα ερωτευμένα ζευγαράκια που κάνουν βαρκάδες δεν πολυμιλούν. Γενικώς είναι μια όμορφη λίμνη (που καθόλου δεν θα ‘θελε «θάλασσα να γίνει» - κι έτσι γλίτωσε κι απ’ τον Μ.Π), ιδανικό μέρος για ρομαντζάδες, για υπαίθριες ατασθαλίες (καταλαβαινόμαστε), για προτάσεις γάμου και άλλα εγκλήματα.


υγ. φυσικά, παρέλειψα να αναφέρω -μιας και μ' αφορούν μόνο οι έξυπνοι αναγνώστες που θα το έχουν καταλάβει ήδη- ότι πρόκειται για μια δηλητηριώδη λίμνη εξαιτίας ενός ενδημικού και περίεργου  είδους νούφαρου...  

12 σχόλια:

Ikarus είπε...

Στην πραγματικότητα μόνο η αντανάκλαση των ζευγαριών υπάρχει..ίσως και κάποιοι ψίθυροι
Τα σώματά τους σε υποβρύχια βαρκάδα, ερωτοτροπούν σε μια αέναη άνωση μεθυσμένα από το δηλητηριώδες άρωμα όσων θα 'θελαν κυριολεκτικά να ζήσουν..

ποιώ - ελένη είπε...

Αγαπώ τις λίμνες
κι ας μας βάζουν όρια...


φιλί

Διόνη είπε...

ομορφα ειναι εκει.αν εισαι πευκο δε ακομα πιο ομορφα!

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Εύη_Του,
η «μετά το τέλος» σουρεαλιστική σταγόνα σου
ήταν η «σταγόνα που έκανε τη λίμνη να ξεχειλίσει»…
ίσως και λόγω της αέναης άνωσης!

ευχαριστώ εννοείται.

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Ελένη,

μη νομίζεις...κι οι θάλασσες μόνο
ψευδαίσθηση ελευθερίας μας προσφέρουν.
Αν δεν με πιστεύεις δεν έχεις παρά να
κοιτάξεις τη Γη απ' το Σελήνη...

φιλί
:)

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Διόνη !!!

όντως, ακόμα κι αν είσαι πεύκο...
φτάνει να μη γειτονεύεις με καμιά
κλαίουσα Ιτέα (δεν την μπορώ την κλάψα)

καλησπέρα !

M είπε...

Καλησπέρα,

H oμορφιά πάντα κρύβει κινδύνους. Πάντα όμως υπάρχουν κι αυτοί που για χάρη της τους αψηφούν.

Υ.γ.: Το νου σου που βουτάς.




Κώστας Κουκουζέλης είπε...

ε, ναι βρε Μ !

2-3 πράγματα είναι όλα κι όλα για τα οποία
αξίζει κανείς να αψηφήσει όλους τους κινδύνους
(που, μεταξύ μας, οι περισσότεροι
είναι ΜΟΝΟ μέσα στο κεφάλι μας).
Ένα απ' αυτά σίγουρα είναι η ομορφιά , δηλαδή
"η μόνη αυταπόδεικτη μορφή ευφυΐας στο σύμπαν"
που έλεγε κι ο καλός πλην μακαρίτης συνάδελφος
Όσκαρ Γουάιλντ.

υγ. μεγάαααλη κουβέντα (κάποτε θα την κάνουμε κι αυτή :) )

chrismos είπε...

Κωστή,
με αφορμή τη δηλητηριώδη
(δειλή τηρει ωδη ειδύλλ' ή θηριώδη;)
λίμνη των γαλαζοπράσινων[...] εναλλασσόμενων[...] αποχρώσεων,
και με φόντο τα (καλώδια τηρημένα) ερείπια
ενός (ΣΥΝ-Ενετικού) κάστρου,
κάτι θυμήθηκα, κάτι ήθη μυθικα...

Σ' όρη Πουκέ πάλι σε μεταφράζω κατά τ' "οδό Κουν"
(την ίδια συγνώμη ζητώ και α... πότισαν αγνώς Τροιες σου,
για το ξενέρωμα -για "talk" σε νερο, μα...)

Γι άλλη μια φορά οδοιπορώ σχιζοφρενικά
προς το ειδυλλιακό σου τοπίο
στη λίμνη της παρα-Φροσύνης,
μέσα από πολιτικούς παράδρομους,
μα έτσι απολαμβάνω περισσότερο
την (έτσι κι αλλιώς απολαυστική) γραφή σου:

"Μάτια μου μάτια μου
λιμνοθάλασσες καθρέφτες
να περνάς, να κοιτάς
και να βλέπεις ποιοι είν’ οι φταίχτες..."
που τραγουδούσε ο καλός πλην μακαρίτης συνάδελφος Νικόλας.

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Φίλε μου Χρησμέ,
δεν υπάρχει κατά το δοκούν μετάφραση
αλλά η κατά το δοκούν ανάγνωση είναι
ζητούμενο (μην πω προαπαιτούμενο που
είναι φορτισμένη λέξη και νομίζεις ότι
έχεις να κάνεις με τρόικα εσ. ή εξ. …)

για άλλη μια φορά το σχόλιό σου
ανώτερο απ’ την ανάρτησή μου
και αφενός σ’ ευχαριστώ γι αυτό
αφετέρου για τη φιλία σου !

την πιο καλή μου καλησπέρα !!!

Ανώνυμος είπε...

Mάλλον έχεις χρόνια να πας σ΄αυτή τη λίμνη. Έχει και ταβερνάκι στη βορινή πλευρά.
Για τη λίμνη του Κουρνά μιλώ (αν εσύ μιλάς για άλλη πρέπει να έρθεις να τη δεις διότι είναι όπως την περιγράφεις)

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Λοιπόν, σύντεχνε, γράφοντας δεν είχα καμιά λίμνη στο μυαλό μου.
Χα ! Έτσι νόμιζα. Τώρα που το αναφέρεις δεν αποκλείεται καθόλου
να είχα τη λίμνη του Κουρνά ως πρότυπο στο πίσω μέρος του (όποιου)
εγκεφάλου μου εκεί στο υποσυνείδητο - που όλο λέω θα μπω να
ξαραχνιάσω κι όλο το αναβάλω. Μια φορά έχω πάει μόνο , ο κολλητός
μου ήταν αγροτικός γιατρός εκεί, αλλά είναι απ τα μέρη
που δεν τα ξεχνάει κανείς (βέβαια η "απότομη" πλαγιά αν δε με
γελάει η πυξίδα μου είναι προς τον βορρά, λεπτομέρειες...)

Την καλησπέρα μου !