η λίμνη

Το πού ακριβώς βρίσκεται δεν το ξέρω, αλλά πρόκειται ασφαλώς περί λίμνης μετρίου μεγέθους και βάθους με γαλαζοπράσινα νερά. Τριγύρω της, εκτός από τη βορινή πλευρά, παιχνιδίζουν μια σειρά από χαριτωμένους λόφους -αν φυσικά μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς έναν λόφο χαριτωμένο. Πάντως, η πλούσια βλάστηση και η συνεπακόλουθη εναλλαγή των χρωμάτων ανάλογα με την εποχή, θα μπορούσε να πει κανείς ότι τους κάνει να φαίνονται χαριτωμένοι. Στη βορινή πλευρά, απ΄ την άλλη, ορθώνεται μια απότομη πλαγιά που στην ψηλή κορυφογραμμή της μπορεί να δει κανείς χιόνι σχεδόν δέκα μήνες το χρόνο, που την προστατεύει όμως , σε γενικές γραμμές από αδιάκριτους βοριάδες όταν σπάνια φυσούν. Μερικές, τρεις ή τέσσερις, αγροικίες όλες κι όλες απ’ τις οποίες ζήτημα να κατοικούνται περιστασιακά οι δύο, τα καλοδιατηρημένα ερείπια ενός (Ενετικού;) κάστρου και μια κομψή πανσιόν αποτελούν όλη κι όλη την ανθρώπινη παρέμβαση που μπορεί να παρατηρήσει κανείς αν έρθει σε μέρα και ώρα που δεν υπάρχουν επισκέπτες. Κατά τ’ άλλα ακούγονται κάποιες φωνές εδώ κι εκεί αν και συνήθως τα ερωτευμένα ζευγαράκια που κάνουν βαρκάδες δεν πολυμιλούν. Γενικώς είναι μια όμορφη λίμνη (που καθόλου δεν θα ‘θελε «θάλασσα να γίνει» - κι έτσι γλίτωσε κι απ’ τον Μ.Π), ιδανικό μέρος για ρομαντζάδες, για υπαίθριες ατασθαλίες (καταλαβαινόμαστε), για προτάσεις γάμου και άλλα εγκλήματα.

υγ. φυσικά, παρέλειψα να αναφέρω -μιας και μ' αφορούν μόνο οι έξυπνοι αναγνώστες που θα το έχουν καταλάβει ήδη- ότι πρόκειται για μια δηλητηριώδη λίμνη εξαιτίας ενός ενδημικού και περίεργου  είδους νούφαρου...