Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

σήκω

ακούς ;
κάπου στο βάθος\ όχι πολύ μακριά\ μπερδεύονται
οι ερπύστριες με τις τρύπιες αναπνοές των μηχανών
οι σειρήνες των πυροσβεστικών και των ασθενοφόρων
οι χήνες και τα περιστέρια…

τα γρυλίσματα των νεάτερνταλ καλύπτουν τις κραυγές
και τον γδούπο της λιποθυμίας της άβουλης γενιάς
που αναθρέψαμε \ άβουλοι κι ανάξιοι κι εμείς

δεν ακούς ε; ούτε κι εγώ. ονειρεύομαι ξύπνιος. εφιάλτες.
στην περιφέρεια της ύβρεως φτάνουν αφράτες οι ειδήσεις\
τα δακρυγόνα \ πού και πού \ σκάνε εντός μόνο

σήκω. σήκω σου λέω\ να φύγουμε

αρκετά μας φιλοξένησε ο οίκος του πατρός\
δεν το χωράει ο νους πως θα περιμένουμε τον κλητήρα
\με τις μπουλντόζες\ να γκρεμίσει το αυθαίρετο κεραμίδι
που στέγασε τους συμβιβασμούς μας μέχρι τούδε

το νόμιμο σπίτι \το όνειρό μας \είναι εκεί έξω
στο δρόμο \ στις γραμμές των λεωφόρων
στο παγκάκι της πλατείας  [όχι της Κικής \ άλλο]
στη στάση του τρόλεϊ \ στην κολώνα της ΔΕΗ
κάτω απ’ τον πίνακα ανακοινώσεων του Δήμου \
στη στοά με τα εμπορικά και τα καφενεία

εκεί θα γελάμε \ θα παίζουμε \ θα τρωγοπίνουμε
εκεί θα κάνουμε έρωτα \θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας
εκεί θα ανταμώνουμε με τους δικούς και τους ξένους
όλη την ώρα \ χωρίς ρολόγια

κι όποιος σκεφτεί να μαγαρίσει τη μοίρα μας
αν του βαστάει \ ας κοπιάσει…


εκεί θα είμαστε. έτοιμοι. για όλα.
________________________________________


8 σχόλια:

ποιώ - ελένη είπε...

με τις μπουλντόζες\ να γκρεμίσει το αυθαίρετο κεραμίδι
που στέγασε τους συμβιβασμούς μας

Ελεύθεροι θα αποδράσουμε στο φως
οι συμβιβασμοί είναι μόνο για τους κρατούντες...εμείς ανένταχτοι θα βαδίζουμε σε δρόμους που ταυτόχρονα
θα χαράζουμε!!

φιλί

M είπε...

Νομίζεις πως μπορείς να γυρίσεις τον κόσμο ανάποδα μέχρι που η σφεντονα μπαίνει στην κωλότσεπη και τότε συνειδητοποιείς πως δεν χρειάζεται να αλλάξεις τίποτα στον κόσμο. Τότε αποδέχεσαι, αγαπάς και μονο τοτε απελευθερώνεις την εξέλιξη.
Υ.γ.: ροζ παντού!!!

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Ελένη,
κάποιος ρωμαίος που μονίμως μου διαφεύγει
το όνομά του έλεγε
«τίποτα το ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο».
Σκέφτομαι: ούτε κι ο συμβιβασμός.

Όμως, το να διεκδικήσουμε να γίνουμε
οι πολεοδόμοι της «πόλης» μας είναι
θεμιτή κι ευγενής φιλοδοξία!

φιλί !

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Μ,
τι ανατρεπτική (και συναρπαστική) ανάγνωση της σφεντόνας !
Βέβαια, μπορώ να σε παραφράσω (παλιά μου τέχνη κόσκινο)
και να θεωρήσω ότι η σφεντόνα μπαίνει στην τσέπη , αφού
πρώτα δεν έχει αφήσει ούτε λαμπόγυαλο στον γύρω κόσμο.
Τότε αυτόν τον γεμάτο δυνατότητες (για αναδιοργάνωση -
οι όροι κι οι συνθήκες είναι θέμα άλλης κουβέντας ) κόσμο,
τον αποδέχεσαι , τον αγαπάς και τον πολεοδομείς που
λέγαμε πιο πάνω και με την Ελένη. Γίνεσαι έτσι κι εσύ
μέρος αναπόσπαστο της εξέλιξης


υγ. αυτό εννοείς ; -> http://sitesbytracy.net/images4/long.jpg

Ανώνυμος είπε...

Στο παγκακι, εκει εξω ειναι το νομιμο σπίτι μας. Θα μπορουμε ολοι να βλεπουμε ανετα και τα αστέρια. Αν σηκωσουμε το βλεμμα ψηλα.

Καληνυχτα Κωστα

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Περήφανη φίλη μου,
έχεις δίκιο:
πρέπει να ξαναδώσουμε νόημα
στον ορισμό και την ετυμολογία
του ανθρώπου...

όμορφα να περνάς !

chrismos είπε...

Λεβέντικοι οι στίχοι σου
ταιριάζουν στη σφεντόνα
που θα 'ναι χρήσιμη πολύ
σε τούτο το χειμώνα...

Καλές δροσιές, Κωστή!

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Μακάρι Χρησμέ,
δεν πάει άλλο η κατάσταση...
(ή μήπως πάει; πόσο ακόμα
θα μας εκπλήσσει η γενικευμένη
απάθεια; )

Να 'σαι πάντα καλά !