βουτιά \
ξανά \ στα αβαθή του κόσμου
βράχια
νερά κι άνθρωποι κάβουρες
μεταβλητές
που αναιρούν η μια την άλλη.
ανατέλλει
στα απαθή \μια Δευτέρα κάθε έξι
μπετόν \
ατσάλι κι οι μοίρες που λογαριάζουν
σε
πλάστιγγα το ωφέλιμο φορτίο αδιαφορώντας
για
λεπτομέρειες ληξιαρχικής φύσεως
η
κεντρομόλος συνθλίβει κλειδώσεις∙
μια
σφαίρα από ρετάλια πλαστελίνης
και μια
δήλωση παραίτησης υπογεγραμμένη
στο
αριστερό συρτάρι του γραφείου
δίπλα
στα καρμπόν που ξεθυμασμένα
αντιγράφουν
όλο και πιο αχνά
σελίδες
ημερολογίου
2 σχόλια:
Αν και από άλλη σκοπιά, ο κωμικός Groucho Marx το είχε θέσει εξίσου όμορφα:
"Παρακαλώ δεχτείτε την παραίτησή μου. Δεν ενδιαφέρομαι πλέον να ανήκω σε λέσχες που με δέχονται σαν μέλος!"
H διαφορά μιας μέρας
Νά'σαι καλά
:)
Η διαφορά μου με την ουσία της φράσης του Μαρξ
είναι ότι στην περίπτωσή μου δεν ενδιαφέρομαι
(μάλλον ποτέ δεν ενδιαφερόμουν - αλλά σίγουρα όχι πια)
να ανήκω ούτε σε 'λέσχες' που δεν θα με δέχονταν ως μέλος.
-διάβασα την ματιά σου, δεν έχω δει την ταινία
αλλά πρέπει να τη δω οπωσδήποτε-
Την Καλημέρα μου !
Δημοσίευση σχολίου