μήνες \
μηνύματα
επιστολές
κι επιδόσεις
στην κρυφή διεύθυνση
\\στην εσχατιά του λοβού και
στη μεσοτοιχία του κόρφου\\
δυναμίτες
στην τάξη
και σπόροι
ευ
στην
ενσάρκωση
του
Μορφέα.
16 σχόλια:
Έψαχνε ανάμεσα σε γράμματα και ήχους να βρει το ρήμα.
Να φτιάξει μια πρόταση που να σε πιάνει από το μπράτσο, να σε χαϊδεύει στο μάγουλο και το δυσκολότερο: να καταφέρνει να σε κοιτάζει στα μάτια. Να έχει τη δύναμη να μεταμφιέζει το "μακριά" σε "κοντά", να το στολίζει με μυρωδιές ψυχής κρατημένες στη χούφτα και αναμνήσεις μιας μνήμης άσβηστης. Άκαυτης. Άδολης.
Να έχει μέσα μυαλό και καρδιά και ψυχή..όλα μαζί στριμωγμένα σ' ενα ρήμα..
Μόνο ένα λείπει τελικά..
Τα υπόλοιπα στον κάλαθο..
Κάποιος τρέχει
φορτωμένος ΡΗ{γ}ΜΑΤΑ
και βουλιάΖει στην κινούμενη άμμο
του Μορφέα...
Η Μουσική δε σταματά.
Ο Ιδρώτας τρέχει.
Η κρυφή διεύθυνση κρύφτηκε καλά
μέσα στην αλμύρα και στην άμμο.
Μουσκεμένα λόγια στο ποτήρι...
Ενα στόμα που διψά...
Ενα κορμί που στεγνώνει.
Εκείνος φτάνει επιτέλους στον Τοίχο
που κρατά καλά τα κρυμμένα...
Σαν Εφιάλτης που τελειώνει...
Ξετυλίγει το γΡΑΜΜΑ
από τις γάζες του
και πέφτουν καταρράχτες
στις Ερήμου τις Εξιστορήσεις....
Ενα Ποίημα ταξίδεψε
από το λωβό
ως τον κόρφο
και ο Ταχυς ΔΡΟΜΟΣ βάφτηκε με το Ρίγος του Εφήβου
που όλο και περιμένει
στη ΖΩΗ τις Επιθυμίες που του έταξε το Όνειρο.....
{ουφ!...... Ξύπνησα!..............}
;-ΡΡΡΡ
Δυστυχώς για σένα και τους αναγνώστες σου, το ποιήμά σου αυτό "μίλησε" στην "ποιήτρια" μέσα μου :
Το δημιούργημά μου έχει τίτλο: "Κά-λαθοι γεμάτοι λάθη" και στο αφιερώνω :-)
Κρύβουμε τα κ-ρηματα της νύχτας μας για να εμποδίσουμε την ασχήμια του συντελεσμένου να πραγματωθεί.
Αιωρούμενα μέρη του λόγου στο σύμπαν του ενδεχόμενου, αφήνουν εκατομμύρια εύμορφες λέξεις να κολυμπήσουν στην αταξία του κόσμου μαζί μας
Υ.γ. 1: Θέλεις πραγματικά να τα ελευθερώσεις?
Υ.γ.: Σκάσε και κολύμπα που λένε :-)
Να έχεις ένα υπέροχο Σ/Κ! Δύο χαΜόγελα σου στέλνω ένα για κάθε Κ :-)
Όταν τα σχόλια είναι μια ανάρτηση μόνα τους αυτό σημαίνει ότι η κύρια ανάρτηση είναι πετυχημένη.
Το σχόλιό μου είναι μικρότερο.
Sorry Costas
Εύη Του,
λείπει όμως;
ή για να το πω αλλιώς, μήπως καλύτερα που λείπει;
Μήπως η χρονικότητα που συνεπάγεται το ρήμα
είναι ακόμη ένα κάγκελο στο σύμπαν του συναισθήματος;
Και βέβαια, ένα κάγκελο δεν φυλάκισε ποτέ κάποιον,
όχι κάποιον τουλάχιστον που δεν το ήθελε. Αλλά…
αφενός είναι μόνο ένα;
Και αφετέρου, το σημαντικότερο… Ακόμα κι αν είναι
μόνο ένα δεν διαθλά το φως; δεν αλλοιώνει την εικόνα;
δεν εντάσσει τον πειρασμό του άλλοθι σε μια φαρέτρα
που «ποιος τη θέλει κρεμασμένη στην πλάτη του» ;
(απ’ την άλλη, μπορεί να πει κανείς, ότι μπορεί να χρησιμεύσει
όπως ο αντίχειρας που σηκώνουν οι ζωγράφοι για να έχουν
την αίσθηση του μεγέθους. Αλλά ας το πει πρώτα και γράφω
μετά τη γνώμη μου επ’ αυτού…)
Κάκια,
δίπλωσα το χαρτί με τα συναισθήματά μου
8, 16, 32, ούτε που θυμάμαι πόσες φορές
κι εσύ το ξεδίπλωσες.
βέβαια, εκείνος είναι απ’ την αρχή
κολλημένος στον τοίχο
υπαιτιότητι δικής του αβελτηρίας.
…κι ενώ είναι σίγουρος ότι γράφει
σωστά όνομα και διεύθυνση παραλήπτη
συχνά τα γράμματα επιστρέφονται
και για τα υπόλοιπα υποψιάζεται ότι
τα διαβάζει ο ταχυδρόμος για να
περνάει η ώρα του στα διαλείμματά του…
και μετά τα πετάει… Μύλος, αλλά μήπως
τα ΕΛ.ΤΑ είναι η μοναδική ΔΕΚΟ που
υπολειτουργεί;
άσχετο\σχετικό: προφανώς κανείς δεν
έχει δει ποτέ του την έρημο παρά μόνο
από τις παρυφές της. Αν ήταν εντός της
ερήμου, τότε αυτή δεν θα ήταν έρημος…
ηθικόν δίδαγμα: άμα στη ζωή περιμένεις
τις επιθυμίες που σου έταξε το όνειρο…σώθηκες !
Πρέπει να διεκδικείς το όραμά σου και
όνειρο να είναι κάτι σαν την μπαταρία
του αυτοκινήτου: να δίνει ενέργεια όπου,
όταν και αν χρειάζεται. Βέβαια, αυτό μπορεί
να είναι και ανήθικον δίδαγμα, αλλά
ακόμα καλύτερα !
{…εφιάλτες ε;… :-Ρ}
Μ,
ευτυχώς για μένα και τους αναγνώστες μου (τρομάρα μου)
που υπάρχουν σχόλια\ποιήματα σαν τα σημερινά που προσδίδουν
προστιθέμενη αξία στα κείμενα μου (ευτυχώς δεν υπάρχει
ακόμη ΦΠΑ κειμένων - όχι ακόμα τουλάχιστον…)
τα κ-ρήματα της νύχτας μας είναι ο χάρτης ενός θησαυρού
που περιμένει. Αποστήθισε και ζωγράφισέ τον στο
πρώτο φως της μέρας. Κι αν σου λείπουν κομμάτια, άπλωσε
το χέρι και πάρε όποια μέρη του λόγου κρίνεις ότι ταιριάζουν.
Μη διστάσεις, το ένστικτο δε λαθεύει. Και ξεκίνα, το απόγευμα
πια, για το θησαυρό.
Ένα τραγουδάκι (που δε θυμάμαι τίνος είναι) τελειώνει
κάπως έτσι:
«Μια νύχτα έστω άσε ελεύθερο το πάθος
πάμε σε στέκια κάτι αλλιώτικων καιρών
για να γεμίσει η ψυχή μας ως το βάθος
μ’ ήχους Αργεντινούς από ένα ακορντεόν
κι ήχους ρεμπέτικους απ’ το ίδιο ακορντεόν»
υγ. δεν μου αρέσει να απαντώ με ερωτήσεις αλλά
θα απαντήσω με ερώτηση: εσύ τι λες; δεν θέλω;
υγ2. σκάω ;-)
[δυο χαμόγελα, ένα από κάθε Κ]
Gyro,
στην περίπτωσή μου μάλλον λειτουργεί ανάποδα:
όταν τα σχόλια είναι μια ανάρτηση από μόνα τους
αυτό σημαίνει ότι η καλοσύνη των φίλων ενεργοποίησε
τις πνευματικές δυνάμεις τους στη λογική
«άντε ρε παιδιά να βάλουμε όλοι ένα χεράκι
μπας και σώσουμε την κατάσταση» !!!
Good morning Gyro(s) !!!
(με έναυσμα σχόλιο παραπάνω).
Δοκίμασέ το: κανένα χαρτί δεν μπορεί να διπλωθεί πάνω από εφτά φορές!
Theogrocer,
δίκιο έχεις !
το είχα δοκιμάσει παλιότερα: δεν γίνεται !
...ένα υποθετικό χαρτί όμως;
πόσες φορές μπορούμε να το διπλώσουμε;
καλημέρα !!!
Δε θα συμφωνήσω πως είναι καλύτερα να λείπει
Ή ίσως συμφωνήσω εν μέρει
Πως μπορεί καμιά φορά να λείπει τυπικά, λεκτικά,
Όμως ουσιαστικά κάθε κίνηση, φράση ή έκφραση, να ξεκινά μ΄ αυτό
Το κύριο ρήμα είναι μόνο ένα
Τα υπόλοιπα απλά το στηρίζουν
Και δεν έχει σχέση με κάγκελα,
Παρά με πανί σε καλοτάξιδο σκαρί για δύο
Που φωτίζει αυτόνομα την εικόνα
Και η διάθλαση ίσως να έχει τη μορφή καλειδοσκόπιου
Σ΄έναν οργασμό χρωμάτων που μόνο θησαυρός είναι τελικά
Στην προσωπική μας φαρέτρα
(για τις υπόλοιπες τεχνικές σου θέσεις,
θα περιμένω τον ζωγράφο να μου πει πρώτα και μετά ν΄ απαντήσω επ’ αυτού)
1. Έψαξα στοκ κ.α. λάθη
και δ' ευρηκα ρίμα ούτε για δήγμα...
(Ρε basket-up έταξες stop άτομα;)
Πώς πετυχαίνεις πλήρης
π' ρωτάς εισχωρείς ρήματα;!...
2. Εις τύχη μέσην επήραν
αλλά στην "εσχατιά του λοβού"
έμμηνα πολύωρα!
(κι αίγα μ' ώτα φετίχ!)
3. -Να χρίσω το Μορφέα διαχειριστή του καλαθιού αχρήστων; ρώτησε η θεία.
- Καλά, θεια, χρίστον.
Καλώ κέδρο, σ' ερώ βράδυ
Εύη Του,
έτσι όπως το θέτεις,
μάλλον δε διαφωνώ, αλλά
θα περιμένω κι εγώ τον
ζωγράφο να αποφανθεί για
να είμαι σίγουρος ;-)
Χρησμέ,
υποκλίνομαι
δια μίαν εισέτι φορά
στην ιδιοφυΐα σου !!!
υγ. περιττό να σου επαναλάβω
ότι τα σχόλιά σου κάνουν το
γύρω των γνωστών και φίλων
σε 80 δευτερόλεπτα, άμα τη
παραλαβή τους !!!
Κωστή,
σ' εύχαρι στόμα
mini pair valleys.
Δένει με παρά
ένα "up-λόγου" Rooney
"Ένα μέτριο, Φροσύνη" είχε πει ο Αλή Πατσάς.
"Ε, να μετριοφροσύνη" άκουσε εκείνη.
Καίτη nes, fax ε;
Κωστή έχεις δει κι "Ο". Μήτρος top, άρα μύθοι. Αν με βάλεις σε πρόγραμμα προσταCIAς θα τα μαρτυρήσω όλα κι ας μαρτυρήσω.
Δημοσίευση σχολίου