άτιτλο

Δε σου δίνω ραντεβού αλλά κοίτα να είσαι ακριβώς στην ώρα σου, να είσαι δηλαδή ωραία, γιατί σκοπεύω να περάσω με τ’ αμάξι, χωρίς να σταματήσω και θα πρέπει να σαλτάρεις στην πόρτα που θα χω μισάνοιχτη. Μην περιμένεις λέξεις από μένα, ούτε κι εσύ να πεις, αρκετά φλυαρήσαμε τα χρόνια που φιλοσοφούσαμε, παρέα με τις οχιές, στα κτήματα του Πόντου ξαπλωμένοι στη σκιά των κλημάτων ταΐζοντας ο ένας τον άλλο ρόγες.

Δεν ξέρω πού θα πάμε, αλλά ασφαλώς θα προσπεράσουμε το κοσμικά κέντρα, τα μπαράκια, τις μάντρες με τα μεταχειρισμένα, τις στάνες με τα πρόβατα, τα ανθοπωλεία με τις επιγραφές νέον. Εκεί να πας με τις φίλες, και τους φίλους, τους συναδέλφους, τους συγγενείς και τις λοιπές αδελφές ψυχές που βουίζουν στην κυψέλη (στο παγκράτι, νέα σμύρνη και μοσχάτο) νυχθημερόν για το μέλι της χρονιάς.  Ξέχνα την Ντόλτσε Βίτα για λίγο, για όσο… Ένα μπουκάλι βότκα που έχω στο ντουλαπάκι αρκεί για το στόμα, το λαρύγγι, το στομάχι και την πλάτη, ακόμα και για να ποτίσουμε δυο ξύλα αν χρειαστεί ν’ ανάψουμε φωτιά - που δε θα χρειαστεί.

______________

και πού ‘σαι…μήνυσε στον εξομολόγο σου να μη σε περιμένει