Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

in the evening


βραδιάζει νωρίς πια \στην πλάτη του βουνού
[ο ουρανός αιμορραγεί τ’ απομεσήμερο
κι έτσι αποφεύγονται περιττές συγκινήσεις]
η πόλη \ μακριά \ακόμα πιο μακριά
\\λες κι ένα ελατήριο εκτονώνεται
κάθε που μπαίνει ο Νοέμβρης\\
σιγοβράζει \ κι ως εδώ φτάνει
αχός από πομφόλυγες \πού και πού\
και καβουρδισμένα νέα
απ’ τους οδηγούς των λεωφορείων
στην προτελευταία στάση\ στο καφενείο
με τις λάμπες φθορισμού
και τα μπαγιάτικα στραγάλια


4 σχόλια:

Summertime Blues είπε...

ωραία, ωραία, ωραία.
κι η μουσική ωραία.
Νοεμβριάτικη ομίχλη.

ποιώ - ελένη είπε...

"ένα ελατήριο εκτονώνεται
κάθε που μπαίνει ο Νοέμβρης"

Σκληρός μήνας ο Νοέμβρης Κώστα
και δύσκολα τιθασεύεται
μόνο στο όνειρο και στο γήινο πόθο εκτονώνεται

καλό βράδυ να έχεις

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Σάμερ,
ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ,
και για τη μουσική ευχαριστώ :)

Κώστας Κουκουζέλης είπε...

Ελένη,
σκληρός κι ατίθασος, αλλά ωραίος,
ίσως ακριβώς επειδή είναι ατίθασος.
Πόσο απέχει το όνειρο τάχα;
Μισό ανοιγόκλεισμα των βλεφάρων...

Καλή σου Μέρα !